Commercials win

Land of illusion - NX10
Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων


Mercedes Benz W212
Συγνώμη...


Fifa
OMG!


Chez Rugby Association
Soccer is for girls


Guiness
Τα καλά πράματα αρκούν να έρτουν


Canal+
Εν φταίω...


Zazoo condoms
Κάφρικη, αλλά ωραία


Pepsi Vs. Coke
Διαφημιστικό χτύπημα κάτω που τη μέση


XBox
Παλιά, αλλά που τες αγαπημένες μου

Jerusalem is lost...

Θα δώκω μια συνέχεια πάνω στο στυλ του προηγούμενου ποστ, αφού σας έκατσεν η φάση, με παραπάνω στοιχεία ιστορίας. Σήμερα να σας θυμίσω το "Crusader" του Chris de Burgh που εκυκλοφόρησε το 1979 στο ομώνυμο άλμπουμ. Στο ελληνόφωνο κοινό το τραγούδι εγνώρισεν το ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου 10 χρόνια μετά, κάμνωντας μια διασκευή του με τον τίτλο "Για μένα τραγουδώ" στο άλμπουμ "Χορεύω". Στη φάση που λαλεί το ελληνικό κομμάτι "παίζει ένα τραγούδι του Chris de Burgh παλιό, σου άρεσε θυμάμαι να στο τραγουδώ", ε, εν για το "Crusader" που λαλεί. Αλλά ο Παπακωνσταντίνου άλλαξεν τους στίχους, εν εδοκίμασε καν να τους μεταφράσει (όπως την περίπτωση του Κεμάλ).
Ο Chris de Burgh είσιεν ένα μοναδικό τρόπο να τραγουδά κάμνωντας αφήγηση και ούλλα τα κομμάτια του είχαν μιαν ιστορία. Το συγκεκριμένο τραγούδι μιλά για την τρίτη Σταυροφορία. Με λλία λόγια, η ιστορία έσιει ως εξής. Ο Ριχάρδος αποφάσησε να ξαναπιάσει την Ιερουσαλήμ πίσω που τον Σαλαντίν, ο οποίος έπιασεν την μέσα που τα σιέρκα του αχαΐρευτου βασιλιά που εβάλαν οι Γάλλοι να διοικεί την περιοχή, του Γκι Ντε Λουιζινιάν. Εκούρτησεν τους ευρωπαίους μονάρχες ότι έσιει λίραν η υπόθεση για να του δώκουν στρατό και εταϊσαν στον κόσμο παραμύθκια για τους Άγιους Τόπους και την χριστιανοσύνη για να τους φανατίσει και να έβρει μισθοφόρους. Στο δρόμο, σαν επήενεν για την Ιερουσαλήμ, επέρασεν και που την Κύπρο. Στο άψε-σβήσε εκατέκτησεν την και έκλεισεν συμφωνία με τον αχαΐρευτον Λουιζινιάν να του την δώκει για να του παραχωρήσει τα δικαιώματα της Ιερουσαλήμ.
Μετά που πολλές μάχες, λεηλασίες και αμέτρητους θανάτους, ο Ριχάρδος εν τα εκατάφερε, ενώ ο στρατός του Σαλαντίν αποδεκα- τίστηκεν. Εσυμφωνήσαν να πιάσει ο Σαλαντίν την περιοχή, ο Ριχάρδος τα λάφυρα που τες λεηλασίες και ο κόσμος της περιοχής τον πούλλον. Η σταυροφορία τούτη εκράτησε που το 1189 ως το 1192. Ο Σαλαντίν έδωκεν ούλλην του την περιουσία για να σάσει την περιοχή και έμεινε γνωστός ως ήρωας και φιλάνθρωπος. Ένα χρόνο μετά, το 1193, επέθανε που κίτρινο πυρετό. Μέσα στο θησαυροφυλάκιο του βασιλιά εμείναν μόνο ένα χρυσό νόμισμα και 47 ασημένια. Ο Ριχάρδος, έμπηξεν την σε τόσο πολλήν κόσμο, που εν έξερε πόθεν να προσέχει. Το 1199 κάποιος τον έπαιξεν με ένα τόξο, έπαθε γάγγραινα και επέθανε. Όσον και επρολάβαν να διαλύσουν τη Μέση Ανατολή και να σκοτώσουν μια φάουσα κόσμο πριν κλωτσήσουν τη σύκλα.



Πιο κάτω οι στίχοι του "Crusader":

"what do I do next? " said the bishop to the priest,
"i have spent my whole life waiting, preparing for the feast,
And now you say jerusalem has fallen and is lost,
The king of heathen saracen has seized the holy cross."

Then the priest said "oh my bishop, we must put them to the sword,
For God in all his mercy will find a just reward,
For the noblemen and sinners, and knights of ready hand
Who will be the lord's crusader, send word throughout all the land,

Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost;"

"tell me what to do", said the king upon his throne,
"but speak to me in whispers for we are not alone,
They tell me that jerusalem has fallen to the hand
Of some bedevilled eastern heathen who has seized the holy land;"

Then the chamberlain said "lord, we must call upon our foes
In spain and france and germany to end our bitter wars,
All christian men must be as one and gather for the fight,
You will be their leader, begin the battle cry,

Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost"...

Ooh, high on a hill, in the town of jerusalem,
There stood saladin, the king of the saracens,
Whoring and drinking and snoring and sinking, around him his army lay,
Secure in the knowledge that they had won the day;

A messenger came, blood on his feet and a wound in his chest,
"the christians are coming!" he said, "i have seen their cross in the west,"
In a rage saladin struck him down with his knife
And he said "i know that this man lies,
They quarrel too much, the christians could never unite!

I am invincible, I am the king,
I am invincible, and I will win..."

Close they came, the army of richard the lionheart,
Marching by day and night, with soldiers from every part,
And when the crusaders came over the mountain and they saw jerusalem,
They fell to their knees and prayed for her release;

They started the battle at dawn, taking the city by storm,
With horsemen and bowmen and engines of war,
They broke through the city walls,
The heathens were flying and screaming and dying,
And the christian swords were strong,
And saladin ran when he heard their victory song;

"we are invincible, God is the king,
We are invincible, and we will win!"

"what do I do now? " said the wiseman to the fool,
"i have spent my whole life searching, to find the golden rule,
Though centuries have disappeared, the memory still remains
Of those enemies together, could it be that way again? "

Then the fool said "oh you wise men, you really make me laugh,
With your talk of vast persuasion and searching through the past,
There is only greed and evil in the men that fight today,
The song of the crusader has long since gone away,

Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost...
Jerusalem."

Καληνύχτα Κεμάλ

Το τραγούδι "Κεμάλ" εν αρκετά γνωστό. Όσον αφορά τη μουσική -τουλάχιστον- εν αριστούργημα, αφού έγραψεν την ο μεγάλος Μάνος Χατζηδάκης (βρίσκω τον και σαν Χατζιδάκι, αλλά εν μου κάθεται). Τζείνον που εν ξέρει ο παραπάνω κόσμος εν ότι οι πρώτοι στίχοι του τραγουδιού ήταν αγγλικοί. Ο Χατζηδάκης έγραψεν το τη δεκαετία του '60, που εμείνισκε στες ΗΠΑ, σε συνεργασία με το συγκρότημα New York Rock & Roll Ensemble για το άλμπουμ Reflections. Στα ελληνικά ο Χατζηδάκης αποφάσισε να το κάμει μόλις το 1993 σε συνεργασία με τον Νίκο Γκάτσο. Στα ελληνικά ετραγουδήσαν το αμέτρητοι καλλιτέχνες, αλλά εγώ θέλω να ακούσετε τούτην την εκτέλεση στα αγγλικά. Εν που ένα ελληνικό συγκρότημα που την Πάτρα, τους Raining Pleasure. Αν και έννεν πολλά γνωστοί, εν φοβεροί μουσικοί.


Όσον αφορά την ιστορία του τραγουδιού, έννα αφήκω τον Χατζηδάκη να σας την πει:
"Στη Νέα Υόρκη το χειμώνα του ΄68, συνάντησα ένα νέο παιδί είκοσι χρονών που το λέγανε Κεμάλ. Μου τον γνωρίσανε. Τί μεγάλο και φορτισμένο από μνήμες όνομα για ένα τόσο όμορφο και νεαρό αγόρι, σκέφθηκα. Είχε φύγει απ΄ τον τόπο του με πρόσχημα κάποιες πολιτικές του αντιθέσεις. Στην πραγματικότητα, φαντάζομαι, ήθελε να χαθεί μέσ΄ στην Αμερική. Του το είπα. Χαμογέλασε.
-Δέχεστε να σας ξεναγήσω;
Αρνήθηκε ευγενικά. Προτιμούσε μόνος.
Κι έτσι σαν γύρισα στο σπίτι μου τον έκανα τραγούδι, μουσική.
Ο Γκάτσος εκ των υστέρων, γράφοντας τους στίχους στα ελληνικά, τον έκανε Άραβα πρίγκιπα να προστατεύει τους αδυνάτους. Κάτι σαν μια ταινία του ΄Ερολ Φλυν του ΄35.
Η Πελοπόννησος (καταγωγή του Γκάτσου), από τη φύση της αδυνατεί να κατανοήσει την αμαρτωλή ιδιότητα των μουσουλμάνων Τούρκων, που μοιάζουν σαν ηλεκτρισμένα σύννεφα πάνω απ΄ τον Έβρο, ή σαν χαμένα και περήφανα σκυλιά.
Το μόνο που αφήσαμε ανέπαφο στα ελληνικά είναι εκείνο το «Καληνύχτα Κεμάλ». Είτε πρίγκιπας Άραψ είτε μωαμεθανός νεαρός της Νέας Υόρκης, του οφείλουμε μια «καληνύχτα» τέλος πάντων, για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε ήσυχα τη νύχτα. Χωρίς τύψεις, χωρίς άχρηστους πόθους κι επιθυμίες. Κατά πως πρέπει σ΄ Έλληνες, απέναντι σ΄ ένα νεαρό μωαμεθανό- όπως θα έλεγεν κι ο φίλος μας ο ποιητής ο Καβάφης."



Πιο κάτω οι αγγλικοί στίχοι:
This is the story of foolish Prince Bass Fiddle and wise Jerry Kemal.
As you remember, last time, the Prince was found without a dime on the Ponce Valdez while Jerry watched from a tree...

In the land of Ali Baba near the Sea of Babalee,
Lived a man who played the zither with a pronoun on his knee.
He would dance among the fuzzy trees and bring the birds to life
And his name was Prince Bass Fiddle and he loved his ugly wife.

He would sing the songs of Lutvee in his very special way
And he puffed tea with his lumpy head and sleep all night and day.
With his turban and his leicester faced the thieves of Germany
But beware great Prince Bass Fiddle, you´ll be hanging from a tree.

Fifty days and nights they waited for a sign from old Ratan
To pretend to wear the colours of the Emperor Charlie Chan.
So they strolled into the forest with a song and energy
To find bay leaves in the cauldron of the mad witch Betty Lee.

Came the answer from a leaf top that was found upon the ground
"Only time and Prince Bass Fiddle will repair your bellies round.
Search the highlands search the lowlands, cruise the Sea of Babalee,
But remember that your children need the food from filigree."

Then one day in Abalone came a messenger to say
That onion-head Bass Fiddle broke in half no more to play.
Will we lose our land of Lutvee to the bearded men of Cleaves?
Only miracles can save us and some tricks inside our sleeves.

From the sky there was an answer to the question of the plebes
"You will meet a tall dark stranger wearing black and blue cannives.
Who is Lucy, who is Nestor? We should only be there now.
Why it’s Aphrodite Milton and his keeper Prince Kemal.

Jock Vs. Nerd

Πιο ανάλαφρο ποστ σήμερα. Μπορεί να εν παλιό, αλλά τωρά το ήβρα, άρεσε μου και εματάφρασα σας το. Ούλλοι ξέρουμε τι λεφτά παίζουν στον αθλητισμό, ειδικά σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Οι αστέρες-αθλητές φκάλλουν παραπάνω λεφτά απ' όσα είδαμε εμείς ποτέ μαζεμένα. Τα λεφτά συνεχίζουν να έρκουνται ακόμα και μετά που αφυπηρετούν. Για παράδειγμα, ρίψετε μια μαθκιά στα κέρδη του μπασκετμπολίστα Μάικλ Τζόρνταν εφτά χρόνια μετά που εσταμάτησε να παίζει:
• Με το που αφυπηρέτησε έπιασε $40 εκατομμύρια και έκλεισε συμφωνίες που θα του αποφέρουν $178.100 την ημέρα για όσο ζει, εκτός που τες πληρωμένες εμφανίσεις που θα πραγματοποιεί.
• Αν κοιμάται για 7 ώρες τη νύχτα, ώσπου να ξυπνίσει κερδίζει $52.000.
• Αν πάει σινεμά, ώσπου να δει το έργο θα πιάσει $18.550.
• Αν αποφασίσει να βράσει έναν αυκό, θα φκάλει $618 ώσπου να εν έτοιμο.
• Αν έθελε να φυλάξει λεφτά για να αγοράσει έναν Acura NSX των $90.000, θα του έπερνεν 12 ώρες.
• Για να παίξει ένα γύρο γκολφ πληρώνει $200 και ώσπου να τελειώσει κερδίζει $33.390.
• Ώσπου να παρακολοθήσει το δρόμο 100 μέτρων στους Ολυμπιακούς φκάλλει $19.60.
• Φκάλλει $7.415 την ώρα παραπάνω που το μέσο μισθό στες ΗΠΑ.
• Φέτος θα φκάλει παραπάνω που τα διπλάσια λεφτά απ' όσα εφκάλαν συνολικά στες θητείες τους ούλλοι οι αμερικάνοι προέδροι μαζί.

ΑΛΛΑ
Αν ο Τζόρνταν φυλάξει όσα λεφτά φκάλει για τα επόμενα 500 χρόνια, θα έσιει πιο λλία από όσα έσιει τούτην τη στιγμή ο Μπιλ Γκέιτς.
Game over. Nerd wins...

Διαπλανητικό καραβάνι

Σήμερα θα μιλήσουμε λλίον για φυσική. Αστροφυσική κατ' ακρίβεια. Απλά και ενδιαφέροντα πράματα, υπόσχουμαι να μεν σας πλήξω. Πάντα ετραβούσεν με η φυσική, άσχετον αν δεν την εσπούδασα και δεν ασχολούμαι με κάτι σχετικό, εθκιάβασα αμέτρητα βιβλία για το θέμα. Δηλαδή για το ποστ εν ευθύνεται μόνο η πόρωση μου τον τελευταίο καιρό με την κωμική σειρά The Big Bang Theory (αν και εσυνέλαβε πολλά :P). Το ζήτημα του αν υπάρχει ζωή αλλού στο διάστημα επροβλημάτισε με κατά καιρούς αρκετά. Έννεν ανάγκη να εν νοήμων η ζωή (με την ανθρώπινη έννοια του όρου), ούτε και να μας μοιάζει καν. Αν και αρκετοί επιστήμονες ισχυρίζουνται ότι μόνο στη γη αναπτύχθηκε ζωή, εγώ βρίσκω το κάπως παράλογο.
Σκεφτείται το εξής. Η γη εν ένας πλανήτης σε τροχιά που τον ήλιο, ένα άστρο. Το κάθε άστρο έσιει κατά μέσο όρο 10 σώματα να γυρίζουν σε τροχιά γυρόν του, αρκετά μεγάλα για να αποκαλούνται πλανήτες. Κάποια άστρα εν έχουν πλανήτες, κάποια έχουν παραπάνω. Γύρω στα 280 δισεκατομμύρια πλανητικά συστήματα δημιουργούν ένα γαλαξία. Με τη σειρά τους, 30 δισεκατομμύρια γαλαξίες δημιουργούν ένανμεταγαλαξία. Εν έχουμεν την παραμικρή ιδέα για το πόσοι μεταγαλαξίες υπάρχουν. Εν δυνατόν να είμαστε στον μόνο πλανήτη που αναπτύχθηκε ζωή τα μαυρογέριμα; What a waste of space!
Δαμέ στη γη, τούτη η ζωή, εδημιούργησε μια φάουσα είδη που ανέπτυξαν έναν καταραμένον τρόπους να επιβιώνουν, να πολλαπλασιάζουνται και να εξαπλώνουνται. Η εξάπλωση εν κλειδί στη διαιώνηση ενός είδους. Που τα πιο μεγάλα είδη (θηλαστικά), στα πιο μιτσιά (έντομα), ως τα πιο μικροσκοπικά είδη ζωής (μικρόβια). Ως και ο ιός της γρίπης ξέρει το ότι πρέπει να εξαπλωθεί για να επιβιώσει, αν όι ο ίδιος το ίδιον το είδος, και προκαλεί στους ξενιστές του φτάρνισμα για να εκτοξευτούν καμικάζι ιοί με την ελπίδαν ότι ένα έβρουν άλλους "χώρους κατοικίας". Αν η γη "εγριπώθηκε" και εκόλλησεν ζωή, εν δυνατόν να μεν "αρρώστησε" ως τωρά κανένας άλλος πλανήτης;

Η θεωρία της πανσπερμίας έκατσεν μου πολλά. Έσιει πολλούς υποστηρικτές, αν και οι καρεκλο- κένταυροι των επιστημονικών επιτροπών εν θέλουν καν να την ακούουν. Εξεκίνησεν τον 5ο αιώνα π.χ. που τον Αναξαγόρα και αναπτύχθηκε μέχρι σήμερα. Η θεωρία λαλεί ότι η ζωή εν παντού στο διάστημα και μπορεί να μεταφερθεί που πλανήτη σε πλανήτη όπως τους σπόρους. Με τους κομήτες, ασπούμε, που συγκρούνται σε έναν πλανήτη και που τα συντρίμμια δημιουργούνται άλλοι που εκτοξεύκουνται μακριά.
Εβρέθηκαν απολιθωμένα βακτήρια στο κέντρο ενός μετεωρήτη (τον Allan Hills 84001) που ήρτεν που τον Άρη πριν 13.000 χρόνια. Στον κομήτη Wild2 ήβραν αμινοξέα, βασικά συστατικά ούλλων των είδω ζωής. Που την άλλην, μετά που έκρηξη ηφαιστείου εντοπίσαν μικρόβια σε ύψος 41 χλμ πουπάνω. Και στο διάστημα ήβραν σύννεφα σκόνης γεμάτα με οργανικά μόρια, διάσπαρτα σε μεγάλες περιοχές του γαλαξία μας, που εν επομεινάρια διασπασμένων βακτηρίων.
Που την πρώτη φορά που άκουσα τούτη τη θεωρία, εφαίνετουν μου υπερβολικά οικεία. Κάπου την εξαναείδα τούτην την ιδέα. Τελικά εθυμήθηκα. Το βίντεο του Planet Caravan που τους Pantera.

Μια ανούσια κοινωνική ιεροτελεστία

Σε γενικές γραμμές, είμαι παράξενος άνθρωπος. Πολλά δύσκολος χαρακτήρας για να συνηθίσει και να ανεκτεί κάποιος. Που μακριά, σαν κάθεστε στο κομπιούτερ σας και ανταλλάσσουμε κουβέντες που το ίντερνετ, εν πολλά διαφορετικά. Πολλά πιο εύκολο. Που κοντά, είμαι σχεδόν ανυπόφορος. Το βασικό χαρακτηριστικό μου εν ότι έχω πολλά κολλήματα. Ένας ψυχολόγος θα τα αποκαλούσε "εμμονές", ίσως και "ψυχώσεις". Εγώ προτιμώ να τα λαλώ "κολλήματα". Εν κάποιος πιο ανώδυνος όρος για εμένα. Εν πράματα που εμπήκαν (ή τα έβαλα;) στη ζωή μου και κάμνω τα πλέον εντελώς μηχανικά και χωρίς να καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι τίποτε.
Που λαλείτε, τα παραπάνω μου κολλήματα αφορούν άλλους ανθρώπους, αλλά θέλω να σας μιλήσω για έναν συγκεκριμένο κόλλημα. Θέλω να κρατώ πάντα μιαν άλφα απόσταση που τους ανθρώπους (μεταφορικά και κυριολεκτικά). Ειδικά αν δεν τους ξέρω. Θέλω τον χώρο μου, ας πούμε. Όσο πιο πολλά καλά ξέρω τον άλλον και όσο πιο πολλά τον εμπιστεύκουμαι, τόσο πιο πολλά του επιτρέπω να κοντέψει. Αν δεν τον ξέρω, εν μου αρέσκει να μου κοντέφκει. Πόσο παραπάνω να με ακουμπίσει. Ναι, εν μεγάλο πρόβλημα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά εν για άλλο θέμα που θέλω να σας πω.
Ως μεσογειακός λαός, είμαστε κάπως πιο... "θερμόαιμος" να το πούμε, "κοινωνικός" να το πούμε; Με την πρώτη ευκαιρία, αγκαλιές, φιλιά, χειραψίες, φιλικά κουντήματα και ξέρω 'γω κουβέντες. Τα παραπάνω μπορεί κάποιος να τα αποφύγει, αλλά τη μαυρογέριμη τη χειραψία εν αδύνατον να την γλυτώσει. Με το που έννα γνωρίσω κάποιον πρέπει τζαι καλά να σφίξουμε τα σιέρκα μας και να τα σούσουμε. Σε κοινωνικές υποχρεώσεις, σε εξόδους, στη δουλειά, παντού. Έννεν πως εν το κάμνω. Σφίγγουμε και κάμνω το. Αλλά γιατί ρε γμτ;
Ποιος ο λόγος; Εν μια απαρχαιωμένη τεχνική άμυνας που εκατάντησεν ακόμα μια κοινωνική ιεροτελεστία χωρίς σκοπό. Θυμίζει λλίο το πείραμα του Παβλόφ με τον σκύλο και το κουδούνι. Όπως ο σκύλος άκουεν το κουδούνι πριν το φαγητό και με τον καιρό με το που εχτύπαν το κουδούνι εσαλιάριζε χωρίς να καταλάβει καν γιατί, έτσι και εμείς κάμνουμε χειραψία χωρίς να ξέρουμεν καν το λόγο. Απλά κάμνουμεν την σαν τα ρομποτάκια. Λες και επαραγκωνίσαμεν τη σκέψη εντελώς που προηγείται της ενέργειας και η χειραψία επέρασεν μέσα στα ένστικτα μας. Με το που βλέπουμεν τον άλλον διούμεν του το χέρι μας. Αφαιρέσαν μας το hard disk και κάμνουμεν boot στην χειραψία.
Η χειραψία εν πανάρχαια, αλλά εν ήταν πάντα ανούσια. Όταν εσυναντούνταν οι άνθρωποι παλιά, πριν ξεκινήσουν ένα διάλογο (συνήθως για διαπραγματεύσεις) εθέλαν να σιουρευτούν ότι που έννα τελειώσει ο διάλογος θα ήταν ακόμα ζωντανοί. Και εκάμναν το εξής. Όπως επλησιάζαν, εψηλώναν το αριστερό χέρι για να κατεβεί το μανίκι και μετά εκουνούσαν το για να φανεί ότι εν έχουν κανένα στιλέτο χωσμένο. Μετά ετείναν το δεξί χέρι γυμνό μπροστά (το οποίο συνήθως χρησιμοποιείται για τη χρήση όπλων) και αρπάζαν το δεξί χέρι του άλλου για να σιγουρευτούν ότι εν θα τους χτυπήσει. Εκρατούσαν το χέρι για όσο χρόνο εχρειάζετουν για να ακουμπήσουν την πλάτη του άλλου και να σιουρευτούν ότι εν έσιει κανένα σπαθί κρυμένο κάτω που το χιτώνα.
Τούτον ένι. Τούτος εν ο λόγος. Τίποτε παραπάνω. Έννεν καν ένδειξη φιλίας. Εν ένδειξη καχυποψίας. Διαβεβαιώ σας ότι εν κυκλοφορώ με στιλέτο κρυμένο στο μανίκι μου και εν έχω σπαθί σε ειδική θήκη στην πλάτη. Έννεν ανάγκη να κάμω χειραψία για να με πιστέψετε. Και ακόμα και αν είχα, αν μείνεις μακριά μου (εκτός ακτίνας του φανταστικού σπαθιού) θα είσαι ασφαλής. Πόσα άλλα πράματα κάμνουμε καθημερινά χωρίς ουσία και χωρίς να ξέρουμε καν γιατί; Πότε επάψαμεν να είμαστε σκεπτόμενα όντα και εγίναμεν ρομποτάκια;

WTF?!

Ich lebe fur hip hop

Ακούω διάφορα είδη μουσικής, φτάνει να με εκφράζει και να έσιει κάτι να μου προσφέρει τη δεδομένη στιγμή. Ανάλογα με τον καιρό, με το πως επήε η μέρα μου, σε τι κατάσταση βρίσκουμε, αν είμαι κουρασμένος, σε ένταση, αν θέλω να σκεφτώ, αλλά πάνω που ούλλα ανάλογα με το πως νοιώθω ψυχολογικά. Τούτες τες μέρες νοιώθω εξαντλημένος, σωματικά και ψυχικά, νοιώθω αδικημένος, πιεσμένος, έχω ένταση, άγχος. Είμαι σε μια περίεργη φάση και τούτο το τραγούδι μπορεί να με εκτονώσει και ταυτόχρονα να με χαλαρώσει. Γιατί, όπως είπα και στην αρκή, ακούω πολλά είδη μουσικής, αλλά ζω για το hip hop, ich lebe fur hip hop. Dj Tomekk, Gza των ανεπανάληπτων Wu Tang Clan, Curse, Prodigal Sunn και Stieber Twins.

Η αυτοκρατορία ακρωτηριάζεται

Η κάθε αυτοκρατορία, η κάθε υπερδύναμη, μέχρι σήμερα ακολουθούσε μια συγκεκριμένη μορφή εξέλιξης. Εξαπλώνετουν στες γειτονικές περιοχές, μετά ούλλο και πιο μακρυά, ώσπου και εξαπλώνετουν τόσο πολλά και άννοιε τόσα πολλά μέτωπα που τελικά εκατέρρεεν υπό το ίδιο της το μέγεθος. Άλλες εκάμναν τούτην την εξέλιξη πιο αργά και σταθερά (ρωμαϊκή, βυζαντινή, οθωμανική) και αργοσβήναν. Άλλες εβιάζουνταν, εκάμναν μιαν έκρηξη (ελληνομακεδονική, μογγολική, ναζιστική). Αλλά η ποινή τους μια ήταν. Εδιαλύουνταν. Οι ΗΠΑ εν ένα παράξενο πείραμα. Μετά το τέλος του 'Β Παγκόσμιου Πόλεμου, που ήρτεν και το τέλος της παλιάς αποικιοκρατείας, οι μοντέρνοι αποικιοκράτες εν επιάναν τον έλεγχο στρατιωτικά σε μια περιοχή για να την ενσωματώσουν. Κάτι τέτοιο χρειάζεται πολλή στρατό και χρήμα. Έτσι, εβρήσκαν συνήθως έναν ηγέτη-μαριονέτα και εφκάλλαν τον σε κάθε χώρα που εθέλαν. Άλλες φορές, εξαθλιώναν μια χώρα οικονομικά, εκάμναν της δάνειο και ελέγχαν την έτσι. Άλλες φορές, εκάμναν μιαν επιχείρηση για την αποκατάσταση της "δημοκρατίας" και εφεύκαν. Άλλες φορές αχρηματοδοτούσαν οργανώσεις να κάμουν τη βρωμοδουλειά τους. Αλλά οι χώρες που εκάμναν πλήρη εισβολή ήταν ελάχιστες σε σχέση με όσες ελέγχουν.

Η πρώτη περιοχή που την έφαεν ήταν η Λατινική Αμερική. Η συτζιά του μαύρου κανονικά. Κατά τον Ψυχρό Πόλεμο τζαμέ "δυο γάιδαροι τσακκώνοντας σε ξένο αχυρώνα". Οι ΗΠΑ εχρηματο- δοτούσαν δικτατορικά καθεστώτα και οι Σοβιετικοί άντάρτες. Οι Σοβιετικοί πάντα αρνούνταν κάθε ανάμιξη. Το "ποιος, εγώ;" ήταν η κύρια απάντηση σε κάθε κατηγορία εναντίον τους. Που την άλλη, οι ΗΠΑ πάντα εθέλαν να έχουν τη στήριξη του κόσμου σε κάθε κίνηση τους και εβαφτίζαν την κάθε μιλιταριστική κίνηση τους με άλλο όνομα. Όπως τωρά ο πόλεμος για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής εβαφτίστηκε "πόλεμος κατά της τρομοκρατίας", έτσι και τότε ο πόλεμος για τον έλεγχο της Λατινικής Αμερικής εβαφτίστηκε "πόλεμος κατά των ναρκωτικών". Ο "τατάς" του πολέμου ήταν ο Ρίτσαρντ Νίξον το 1969 και είσιε διπλό στόχο. Εκτός που τον έλεγχο της περιοχής, με τη μείωση της εισροής ναρκωτικών που τη Λ. Αμερική (κυρίως μαριχουάνα και κοκαΐνη), αυξήθηκαν οι πωλήσεις ηρωΐνης που την Κίνα και ενδυναμώθηκαν τζαμέ οι «Τριάδες». Στην ουσία ήταν κινέζικες μαφίες που εσυνεργάζουνταν με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και επροκαλούσαν αποσταθεροποίηση στην Κίνα. Αρχικά οι ΗΠΑ εχρηματοδοτούσαν στη Λατινηκή Αμερική δικτατορικά καθεστώτα και εξοπλίζαν τα ως τα δόντια. Μόλις η Σοβιτεική Ένωση εξεκίνησε να καταρρέει και να περιορίζεται, εξεκινήσαν απροκάλυπτα στρατιωτικές επεμβάσεις, με αρκή το 1989 που ο Τζορτζ Χ. Μπους έστειλε 25.000 στρατιώτες στον Παναμά να ανατρέψουν την κυβέρνηση.

Στη συνέχεια, και αφού με τον τζαιρό ελέγξαν την περιοχή, εστραφήκαν αλλού. Μέση Ανατολή. Στα πετρέλαια. Το σχέδιο ήταν απλό. Πιάνουμε Κουβέιτ, μετά Αφγανιστάν, μπαίνουμεν μεσ'το Ιράκ, περικυκλώνουμεν το Ιράν και μπαίνουμε μέσα. Τα σχέδια εχαλάσαν στο δεύτερο βήμα, αφού επήαν στο τρίτο βήμα χωρίς να πιάσουν τον έλεγχο εξολοκλήρου του Αφγανιστάν. Το Ιράν επρόλαβε να δυναμώσει, έκαμε συμμάχους, για να ελέγξουν το Ιράκ (εν μέρη) ενεκατώσαν τους Κούρδους και εχάσαν τους τούρκους συμμάχους τους που τα εκάμαν πλακάκια με το Ιράν. Έτα ούλλα τζαμέ βουνάρι. Η περιοχή εχρειάστηκε πολλύ προσήλωση. Παραπάνω που όσον υπολογίζαν. Με αποτέλεσμα η Λατινική Αμερική να μείνει ανεξέλεγκτη. Η Κούβα τωρά έννεν το μοναδικό τους πρόβλημα. Που το πουθενά επετάχτηκε στη μέση ένας Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα και ένας Έβο Μοράλες στη Βολιβία και εφέραν τα πάνω κάτω. Τούτοι οι θκυο εκάμαν τον αριστερό Λούλα Ντα Σίλβα της Βραζιλίας να φαίνεται καπιταλιστής και αποκτήσαν οπαδούς σε ούλλην την ήπειρο. Ο Λούλα (που εξεκίνησε ως επαναστάτης αριστερός και μόλις έπιασεν την εξουσία υπέκυψε στους Αμερικανούς για να την κρατήσει), αναγκάζεται να πάει με τα νερά τους βλέπωντας ότι οι ισορροπίες στην περιοχή αλλάσσουν. Το ίδιο εκάμαν και άλλοι ηγέτες. Μέσα σε ανύποπτο χρόνο, η επιρροή των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική επεριορίστηκε στην Κολομβία.

Εναντίον του Τσάβες εγίναν σχεδόν όσες απόπειρες πραξικοπήματος εγίναν και για να ανατραπεί ο Κάστρο. Τζείνος τζαμέ, ατού. Επέταξεν έξω που τη χώρα τες ξένες εταιρείες που εχειρίζουνταν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, εκρατικοποίησεν τες, έπιασεν την εξουσία που την πλούσια ελίτ και εψήλωσε το βιοτικό επίπεδο του κόσμου και επροσυλώθηκε σε παιδεία και υγεία. Τα ίδια έκαμε και Μοράλες στη Βολιβία. Τούτος έπιασεν όσα χωράφκια εδωθήκαν που προηγούμενες κυβερνήσεις σε μεγαλογαιοκτήμονες με παράνομο τρόπο, έδωκεν τες στους γεωργούς που ενοικιάζαν χωράφκια και εν είχαν δικά τους και έπιασε τα επιδόματα που εδίνουνταν στους μεγαλογαιοκτήμονες και αγόρασε τράκτα και σπόρους για τους φτωχούς. Καταλαβαίνετε ότι όσον τους αγαπήσαν οι φτωχοί, άλλο τόσο εμισήσαν τους οι πλούσιοι. Εξεκίνησε μια προπαγάνδα εναντίον τους, αλλά εν ήταν αρκετή. Ο Τσάβες μάλιστα μετά που κάθε απόπειρα πραξικοπήματος εχτύπαν πίσω και εφρόντιζεν να δείξει ότι εν έσιει πρόβλημα με τους Αμερικανούς, αλλά με την πολιτική της κυβέρνησης τους. Σε μια φάση εδώρησε πετρέλαιο θέρμανσης στους φτωχούς κάτοικους της Νέας Υόρκης, έτσι, για να τους πει ότι η κυβέρνηση σας γράφει σας.


Οι ΗΠΑ, βλέπωντας την επιρροή τους να χάνεται, επιστρέψαν στην παλιά δοκιμασμένη συνταγή. Επήαν πέρσι στον Αλβάρο Ουρίμπε, πρόεδρο της Κολομβίας, και εκλείσαν μια συμφωνία που επροκάλεσεν έντονες αντιδράσεις. Η Κολομβία επαραχώρησε στες ΗΠΑ εφτά στρατιωτικές βάσεις για να έρτει αμερικανικός στρατός να τους "βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τους αντάρτες της FARC". Η FARC εν μια οργάνωση αριστερών ανταρτών που ήρτεν σε σύγκρουση με την κυβέρνηση το 1999 για τον έλεγχο των φυτειών κόκας. Για να ελέγξουν την κατάσταση τότε, οι ΗΠΑ (Μπιλ Κλίντον) εοριχωρήσαν στο "Σχέδιο Κολομβία". Εστείλαν την αμερικανική στρατιωτική εταιρεία DynCorp να καθαρίσει και εχρηματοδοτήσαν τη δεξιά παραστρατιωτική οργάνωση ΑUC. Που την κυβέρνηση των ΗΠΑ έπιασεν ένα δισ. δολάρια η ΑUC και 5 δισ. η DynCorp, ενώ τα χωράφκια ενός εκατ. αγροτών που εκδιώχθηκαν που τες συγκρούσεις έπιασεν τα η ΑUC. Η παραγωγή κοκαΐνης που τότε αυξήθηκε κατά 15%, η ΑUC εν ο μεγαλύτερος παραγωγός κόκας της χώρας και η η DynCorp κατηγορείται για λαθρεμπόριο κοκαΐνης, βασανιστήρια και trafficking. Έτσι, που το πουθενά, εξαναθυμηθήκαν οι ΗΠΑ τη FARC και αποφασήσαν να στείλουν στρατό και κατηγορούν τον Τσάβες ότι διά προστασία στους αντάρτες.

Μετά που τούτην τη συμφωνία έγινε χαμός. Οι λατινοαμερικανικές χώρες εκάμαν έκτακτο συνέδριο να δουν τι θα γίνει. Κατά της παραχώρησης βάσεων ετάχθηκαν οι Βενεζουέλα, Κούβα, Ισημερινός, Ουρουγουάη και Βολιβία, ενώ Αργεντινή, Βραζιλία, Περού, Παραγουάη και Χιλή εξέφρασαν ανησυχίες. Ο Κάστρο είπε ότι οι ΗΠΑ θέλουν βάσεις στην περιοχή για να ενορχηστρώνουν πραξικοπήματα γιατί εχάσαν τον έλεγχο. Ο Τσάβες εκάλεσεν την FARC να σταματήσει τη δράση της για να μεν διά δικαιολογία στες ΗΠΑ να νεκατώνουνται και εδιάκοψε τες διπλωματικές σχέσεις με τη χώρα, ενώ η FARC επάγωσεν τες δραστηριότητες της. Που την πλευρά τους, ΗΠΑ και Κολομβία απαντήσαν με λλία λόγια: "Παιθκιά, στ' αρχ...α μας, ότι θέλουμε έννα κάμουμε". Αλλά έσιει κάτι που εν υπολογίσαν. Φέτος έληξε η δεύτερη θητεία του Ουρίμπε και εν εδικαιούτουν να ξαναφκεί πρόεδρος. Ο νέος πρόεδρος, ο Χουάν Μανουέλ Σάντος, επάγωσε τη συμφωνία, απεκατέστησε τες σχέσεις με τη Βενεζουέλα και κάμνει ειρηνευτικές συνομιλίες με την FARC. Οι ΗΠΑ εμείναν χάσκωνταν και είδαν το τελευταίο οχυρό τους στη Λατινική Αμερική να πέφτει, η πίσω αυλή τους να γίνεται ξέφραγο αμπέλι, ενώ ο πόλεμος στο Αφγανιστάν αρκεί πολλά για να τελειώσει και το Ιράν γίνεται μέρα με τη μέρα ούλλο και πιο δυνατό, Που την άλλη, η Ρωσία εξεκίνησε να αποκτά πάλε δύναμη, η Κίνα παρακολουθά που μακρυά και δυναμώνει, ενώ η ΕΕ που τσουρακούι των ΗΠΑ γίνεται ανταγωνιστής τους.

Αφήνω σας με People Of The Sun των Rage Against The Machine, το οποίο μιλά για την απόπειρα του Εμιλιάνο Ζαπάτα να ανατρέψει τη μεξικανική δικτατορία που υποβλήθηκε στη χώρα που τες ΗΠΑ και τα εγκλήματα που εγίνουνταν.

Κακαουστιές!

Ένας φίλος, με το που εμπήκε ο Αύγουστος άρκεψε να δέχεται το ένα χτύπημα της ατυχίας μετά το άλλο. Μιλούμε για κακαουστιά κανονικά. Εκατέληξε νοσοκομείο για να πνάσει και ακόμα 12 έσιει ο Άουστος. Πόση ατυχία να έσιει το πλάσμα, εσκέφτηκα. Πόσο πιο άτυχος μπορεί να ένι; Μετά εθυμήθηκα έναν άλλο φίλο μου που ελάλε: "Που τη στιγμή που έσιεις Google απαγορεύεται να έσιεις απορίες". Έψαξα το και ήβρα ενδιαφέρουσες ιστορίες. Τωρά αν εν άτυχοι ή τυχεροί που εγλυτώναν εν άλλη κουβέντα.


Τούτοι εν οι πιο γνωστοί άτυχοι. Ο Τζέισον και η Τζένη Κερνς Λόρενς, εγγλέζοι που το Δυτικό Μίντλαντς. Το 2001 εκάμναν διακοπές στη Νέα Υόρκη και ήταν τζαμαί που επέσαν οι Δίδυμοι Πύργοι. Το 2005 είπαν να μείνουν στη χώρα τους και επήαν Λονδίνο. Ήταν τζαμαί που έγινε η βομβιστική επίθεση στο μετρό. Το 2008 επήαν Ινδία, αλλά η ατυχία τους εβούραν τους: τρομοκρατική επίθεση. Τωρά αν ακούσετε και αποφασήσουν να κάμουν διακοπές στην Κύπρο να αρκέψετε να ανησυχείτε.


Η Βάιολετ Τζέσοπ το 1910 έπιασε δουλειά στο πλοίο Ολυμπικό, το οποίο εσυγκρούστηκε με ένα άλλο πλοίο και εβυθίστηκε. Το 1912 αποφάσησε να ξανασαλπάρει. Έπιασε δουλειά στον Τιτανικό, με τα γνωστά αποτελέσματα. Όμως πάλε εσώθηκε και μετά έγινε νοσοκόμα. Εστείλαν την σε ένα πλοίο, το Βρετανικό. "Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν;", λαλούν και οι καλαμαράες. Το πλοίο εχτύπησε σε νάρκη στο Αιγαίο και εβυθίστηκε. Πάλε επέζησε.

Ο Ρόμπερτ Τοντ Λίνκολν ήταν γιος του γνωστού προέδρου. Το 1865 ήταν 21 ετών και ήταν με τον πατέρα του όταν τον εδολοφονήσαν. Το 1881 έγινε υπουργός. Ο πρόεδρος Τζέιμς Γκάρφιλντ εκάλεσεν τον να τον συνοδέψει σε ένα ταξίδι. Πριν φκουν στο τρένο ένας άγνωστος επυροβόλησεν τον πρόδερο στην πλάτη και τελικά επέθανε. Το 1901 εν επρόλαβε καν να κοντέψει του πρόεδρου Μακίνλεϊ. Ήταν στο διπλανό δωμάτιο και επυροβολήσαν πάλε τον πρόεδρο, ο οποίος πάλε επέθανε. Στην επόμενη πρόσκληση που έπιασε που πρόεδρο απάντησε το εξής: "Δεν μπορώ να δεχτώ την πρόσκληση, αφού υπάρχει μια ανησυχητική θνησιμότητα σε όποια προεδρική εκδήλωση είμαι παρών".


Η Αν Χότζες το 1954 άπλωνε τα ρούχα. Και είδε τον ήλιο χαμηλά στην ανατολή. Μετά είδε άλλο έναν πιο πάνω! Εχασκιάστηκε και έμεινε και έβλεπε. Τελικά ο πρώτος "ήλιος" ήταν μετεωρίτης. Όπως έπεφτε έσπασε σε κομμάθκια. Ένα εδιάλυσε την οροφή του σπιτιού της και ένα άλλο έπεσε στο πόδι της. Εν ο μοναδικός άνθρωπος που εχτυπήθηκε που μετεωρίτη στην ιστορία.




Η πιθανότητα να χτυπηθεί κάποιος που κεραυνό εν μια προς 3.000. Ε, ο Ρόι Σάλιβαν εχτυπήθηκε που κεραυνό εφτά φορές! Μιλούμε για μια στα 22 επτάκις εκατομμύρια. Μάλιστα η κακαουστιά του ήταν κολλητική. Μια που τες φορές ήταν και η γεναίκα του μαζί του και έφαε και τζείνη ένα κεραυνό, έτσι για να βρέθεται.


Για τον Τσουτόμου Γιαμαγκούτσι τι να πει κανένας. Ο τύπος επήε το 1945 στη Χιροσίμα για δουλειές όταν ερίψαν την πρώτη ατομική πόμπα. Επέζησε και επέστρεψε σπίτι του στο... Ναγκασάκι. Ε, λλίες μέρες μετά έππεσε και η δεύτερη. Πάλε επέζησε.

Ο Φραν Σέλακ που την Κροατία είσιε κανονική καταδρομή κακαουστιάς. Όποτε εταξίδευκε κάτι επαίζεν. 1962: το τρένο του έπεσε σε παγωμένη λίμνη, 17 νεκροί. 1963: Αεροπλάνο, κατά τη διάρκεια αναγκαστικής προσγείωσης λόγο βλάβης άνοιξε η πόρτα και ο τύπος επέτασεν έξω. Έπεσε σε άχυρα και επέζησε, 19 νεκροί. 1963: Το λεωφορείον του έπεσε σε ποταμό, 4 νεκροί. 1970: Το αυτοκίνητο του επήρε φωτιά που ελατωματική αντλία της πεζίνας. Εκατέβηκε λλίο πριν εκραγεί. 1973: Το ίδιο πράμα. Τούτην τη φορά η φωτιά εμεταφέρτηκε στην καμπίνα που τους αεραγωγούς και εκρούσαν ούλλα τα μαλλιά του. 1995: Δυστύχημα με λεωφορείο, 4 τραυματίες. 1996: Το αυτοκίνητο έπεσε που γκρεμό, η πόρτα άνοιξε και ο ίδιος έπεσε σε ένα δέντρο βλέπωντας το αυτοκίνητο να πέφτει και να εκράγεται. Ε κάτσε έσσω σου γιε μου...

Ο Χένρι Ζίγκλαντ εν ο αγαπημένος μου. Ξέρετε που λαλούν ότι έσιει μια σφαίρα που γράφει το όνομα σου; Τούτος ήβρεν την. Το 1883 εχώρισεν την φιλενάδα του. Τζείνης εγύρισεν της και αυτοκτόνησε. Ο αρφός της τωρά έπιασε ένα όπλο και επήε να τον σκοτώσει για να εκδικηθεί (μα έντα οικογένεια ήταν ρε παιδί μου;). Επυροβόλησεν τον Χένρι και αστόχησε. Η σφαίρα έδωκε σε ένα δέντρο πιο πίσω. Ο Χένρι τωρά έπεσε χαμέ τζαι έμεινε. Ο άλλος ενόμισε ότι τον εσκότωσε και αυτοκτόνησε. Είκοσι χρόνια μετά έθελε να κόψει το δέντρο και εδυσκολεύκετουν. Ήρτεν του η έμπνευση να το ανατινάξει με δυναμίτη. Το δέντρο εδιαλύθηκε και η σφαίρα εκτοξεύτηκε προς τα πάνω του. Headshot!

Ποιος εν ο εγκληματίας πολέμου;

Είδα σήμερα μιαν είδηση και επήρα τα πολλά. Κατ’ αρχήν, ούλλοι ξέρουμε φαντάζουμαι τι γίνεται στο Γκουαντάναμο. Εκάμναν «ψώνια» υπόπτων οι Αμερικανοί που το Αφγανιστάν και επαίρναν τους σε μια βάση στην Κούβα για να ομολογήσουν. Τι να ομολογήσουν δηλαδή οι ανθρώποι, αφού οι παραπάνω εν είχαν ιδέα γιατί εσυλληφθήκαν καν. Έναν επιάσαν τον γιατί εφόρεν ρολόι Casio και τη συγκεκριμένη μάρκα εχρησιμοποίαν την η Αλ Κάιντα για να κάμνει ωρολογιακές βόμβες. Ένας άλλος εφόρεν στα χωράφκια παντελόνι παραλλαγή. Ύποπτο! Πέτε μου εσείς ποιος Κυπραίος γεωργός εν εφόρησε ποτέ του παραλλαγή στα χωράφκια; Τον άλλον επιάσαν τον γιατί ήβραν σπίτι του ένα αυτόματο όπλο. Του άνθρωπου εχρέωσεν του το ο στρατός τον καιρό που εκάμναν εισβολή οι Σοβιετικοί. Για έτσι καταστάσεις μιλούμε. Ορισμένοι ομολογήσαν. Ναι, ναι, ομολογήσαν. Ο ένας ομολόγησε ότι «εγνώριζεν τον Μπιν Λάτεν». Επήραν τον δικαστήριο στες ΗΠΑ τούτον και ακούτε τι βιντεοσκοπημένα στοιχεία εδείξαν οι γαδάροι. Την ώρα που του εκάμναν εικονικό πνιγμό επαραδέχτηκε ότι είδε τον Μπιν Λάτεν πέντε φορές: τρεις φορές που το Αλ Τζαζίρα και θκυο φορές που ένα τηλεοπτικό κανάλι της Υεμένης. Σημειώστε ότι οι παραπάνω «τρομοκράτες» εδηλώσαν ότι τους επροτείναν να κατασκοπεύσουν για τες ΗΠΑ και να τους διαγραφούν τα «εγκλήματα» τους. Έτσι, έτσι, εκάμναν «ψώνια» για κατάσκοπους του κοπέλια.

Ένας που τους «τρομοκράτες», ο Ομάρ Χαντρ, ήταν τότε 15 χρονών. Κατηγορούν τον για τρομοκρατική επίθεση σε ένα τζιπ του στρατού και δολοφονία στρατιωτών. Λαλούν ότι έσυρε χειροβομβίδα. Μετά την επίθεση οι επιζώντες άνοιξαν πυρ στους «ύποπτους». Ο Ομάρ ετραυματίστηκε και εμαζέψαν τον. Το πιο πιθανόν εν ότι που τους Αφγανούς που επερνούσαν εβουρούσεν πιο αργά. Οι στρατιώτες εμπορούσαν είτε να πουν ότι οι τρομοκράτες εφύαν και οι ίδιοι επυροβολήσαν έναν έφηβο, είτε να τον συλλάβουν ως τρομοκράτη. Ανακρίναν τον θκυο φορές. Την πρώτη, όπως επαραδέχτηκαν στο δικαστήριο στρατιώτες, ήταν μετά που μια σειρά σοβαρών χειρουργικών επεμβάσεων λόγω των πυροβολισμών που εδέχτηκε και ήταν ακόμα υπό την επήρεια αναισθητικών φαρμάκων. Τη δεύτερη, λαλούν ομολόγησε και έχουν χαρτί που υπόγραψε. Ο ανακριτής επαραδέχτηκε ότι απείλησε ότι θα τον εβίαζε αν δεν υπόγραφε.
Σήμερα ο Ομάρ εν 23 χρονών και οι ΗΠΑ αρνούντε ακόμα να τον απελευθερώσουν. Αν και απελευθερώσαν αρκετούς, τον Ομάρ εν τον αφήνουν. Που τον εσυλλάβαν ήταν ανήλικος. Αν παραδεχτούν τι μαλακία εκάμαν θα έχουν προβλήματα με ανθρωπιστικές οργανώσεις και οι μουσουλμάνοι θα τον κάμουν σύμβολο της αμερικανικής αδικίας. Η βάση του Γκουαντάναμο (την οποίαν υποσχέθηκε ο Ομπάμα προεκλογικά ότι θα έκλεινε τον περασμένο Γενάρη) ίσως αναγκάζετουν να κλείσει. Έτσι, τωρά, αντί να απελευθερώσουν τον φτωχόν το μιτσή που έζησε τα καλλύτερα του χρόνια σε στρατιωτική φυλακή, προσπαθούν να τον κατηγορήσουν για εγκλήματα πολέμου. Για να παρακάμψουν το ομοσπονδιακό δικαστήριο και να παν κατευθείαν στρατοδικείο. Καταλαβαίνετε έγινε της π.....ας. Τα ψηφίσματα της Χάγης απαγορεύουν ξεκάθαρα την καταδίκη κάποιου για εγκλήματα πολέμου που τη στιγμή που ήταν ανήλικος όταν τα διέπραξε.
Οι ΗΠΑ προσπαθούν τωρά να σώσουν την κατάσταση, αλλά εξακολουθούν να αρνούντε να τον αφήκουν ελεύθερο. Εκάμαν του πρόταση να ομολογήσει την τρομοκρατική επίθεση και ως αντάλλαγμα να καταδικαστεί σε φυλάκιση τριάντα χρόνων και να εκτίσει μόνο τα πέντε. Ο ίδιος αρνείται. «Δεν θα δεχτώ καμία προσφορά, διότι αυτό θα δώσει άλλοθι στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, που με βασάνισε και με κακοποίησε όταν ήμουν παιδί», είπε.
 

 

Καληνύχτα...

Ότι και να πω για τους Rage Against The Machine εν λλίο. Οι άνθρωποι επιάσαν τον ρυθμό της Funk, εσύραν στοίχους rap με πολιτικές βόμβες, εμπλουτίσαν το με την κιθάρα του rock και του metal και... εγένετο το rap metal. Εσυνοδέψαν με σε κάθε βήμα της εφηβίας μου. Εν οι άνθρωποι που μου εδώκαν πολιτική συνείδηση και προβληματισμό. Ούτε "προπαγάνδα" των γονιών, ούτε κουβέντες του καφενέ. Η πρώτη μου επαφή με το realpolitik και το σοκ του ότι τα ιδεώδη και τα οράματα εν έχουν θέση στην πολιτική. Υποδείξαν μου άλλες χώρες που εγίναν αδικίες, πολέμοι, προδοσίες, εισβολές. OMG! Έσιει τζιάλλους. Εν ήμαστε η μόνη χώρα που την έφαεν.
Την ώρα που άλλοι καλλιτέχνες εκαταφέρναν να μπουν στα top10 των charts, οι Rage Against The Machine εμπαίναν στη λίστα της CIA (Criminals In Action, όπως τους αποκαλούν) ως ύποπτοι εξέγερσης. Ο τραγουδιστής, ο Zack de la Rocha, έφκαινεν στη σκηνή και έκαμνε κηρύγματα: εναντίον της κοινωνικής αδικίας, του ρατσισμού, των διακρίσεων, του δικομματισμού, των πολέμων, της αστυνομικής βίας, της εκμετάλλευσης μεταναστών... Κάθε συναυλία τους ήταν όπως τη διαδήλωση. Και οι Αρχές επιάναν τα ανάλογα μέτρα.
Στην αρκή η αστυνομία εξεκίνησεν ήπια. Το 1999 στη Μασσαχουσέτη έξω που τη συναυλία επήαν 300 αστυνομικοί να διαμαρτηρηθούν με πολιτικά επειδή η κυβέρνηση αφήνει ένα συγκρότημα να "δηλητηριάζει" το μυαλό των νέων. Που πάνω στη σκηνή, ο Zack έπιασε τηλέφωνο και εκανόνισε να τους ξεφορτώσουν μπορστά τους ένα φορτηγό ντόνατς...
Μετά εγίναν πιο πιεστικοί. Εφέρναν δυνάμεις καταστολής. Το 2000, κατά την προεκλογική εκστρατεία, αποφασίσαν να κάμουν συναυλία διαμαρτυρίας κατά του δικομματισμού την ώρα που εγίνετουν το συνέδριο των Δημοκρατικών. Μόλις εξεκίνησε η συναυλία, εφτάσαν έξω 2.000 αστυνομικοί της αντιτρομοκρατικής με θωρακισμένα οχήματα, μοτόρες και ελικόπτερα για να τους σταματήσουν. "Αδελφοί και αδελφές μου, η δημοκρατία μας δέχτηκε πειρατεία", είπε ο Zack, και εξεκίνησεν μια πολύωρη σύγκρουση. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκατακρίναν την αστυνομία, η αστυνομία έφταιξεν τον τραγουδιστή ότι προωθεί τη βία, ο Zack είπε ότι εν αδιανόητο να τον κατηγορεί ότι προωθεί τη βία ένα σώμα που ήρτε να διαλύσει με το ζόρι μια συναυλία και εκουβαλούσε όπλα, ρόπαλα και ασπίδες.
Την ίδια χρονιά, οι ΗΠΑ επροωθούσαν εκστρατεία στη Μ. Ανατολή (οι βάσεις για 2001 Αφγανιστάν, 2003 Ιράκ). Για να διαμαρτυρηθούν, αποφασήσαν να... γυρίσουν ένα βίντεο κλιπ για το τραγούδι "Sleep Now In The Fire". Σκηνοθέτης του, ο γνωστός αντιαμερινανός Αμερικανός Michael Moore. Ιδιαιτερότητα του; Θα εγυρίζετουν έξω που το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Φαντάζεστε έγινε χαμός. Το χρηματιστήριο αναγκάστηκε να κλείσει και επενέβη η αστυνομία. Τελικά εσυλληφθήκαν ούλλοι πριν ολοκληρωθεί το βίντεο. Για να συμπληρωθεί επροσθέσαν σκηνές που ένα φανταστικό τηλεπαιχνίδι που λέγεται "Who Wants to Be Filthy Fucking Rich", βασισμένο στο γνωστό "Ποιος Θέλει Να Γίνει Εκατομμυριούχος". Στο βίντεο που ήβρα (εν αδύνατο να έβρω το original στο youtube για κάποιο λόγο) εν έσιει τες απαντήσεις στες ερωτήσεις του παιχνιδιού. Μόλις το έβρω θα το αλλάξω.
Ναι, ξέρω το, έπρησα σας τα. Να σας αφήκω με τους στοίχους του "Sleep Now in The Fire". Enjoy.

The world is my expense
The cost of my desire
Jesus blessed me with its future
And I protect it with fire
So raise your fists
And march around
Just don't take what you need
I'll jail and bury those committed
And smother the rest in greed
Crawl with me into tomorrow
Or I'll drag you to your grave
I'm deep inside your children
They'll betray you in my name

Hey, hey
Sleep now in the fire

Hey, hey
Sleep now in the fire

The lie is my expense
The scope of my desire
The party blessed me with its future
And I protect it with fire
I am the Nina The Pinta The Santa Maria
The noose and the rapist
The fields overseer
The agent of orange
The priests of Hiroshima
The cost of my desire
Sleep now in the fire

Hey, hey
Sleep now in the fire

Hey, hey
Sleep now in the fire

For it's the end of history
It's caged and frozen still
There is no other pill to take
So swallow the one
That made you ill
The Nina The Pinta The Santa Maria
The noose and the rapist
The fields overseer
The agent of orange
The priests of Hiroshima
The cost of my desire
To Sleep now in the fire

Links 2,3,4

Εν ένα που τα αγαπημένα μου κλιπ. Το βίντεο του "Links 2,3,4" για εμένα εν αριστούργημα. Αρχικά εν είχα ιδέα τη λαλεί το τραγούδι, μιας και εν γερμανικό και εν ξέρω τη γλώσσα. Αλλά το βίντεο μιλά που μόνο του.
Η ιστορία πίσω που τραγούδι εν ότι οι Ramstein, το συγκρότημα, εδεχτήκαν κατηγορίες ότι εν φασίστες νοσταλγοί του Χίτλερ. Αποφασήσαν να απαντήσουν με τούτον το τραγούδι τζαι να ξεκαθαρίσουν ότι "η καρδιά τους χτυπά αριστερά". Ξέρω το ότι το βίντεο που το youtube γράφει "Links 1,2,3", αλλά διαβεβαιώνω σας ότι εν "Links 2,3,4" ο τίτλος του.

Μια απόπειρα να μεταφράσω τους στοίχους στα ελληνικά (ευθύνες για λάθη στο altavista, :P).

Κάποιος μπορεί να σπάσει.
Κάποιος μπορεί να μιλήσει.
Κάποιος μπορεί να κλέψει καρδιές.
Μια καρδιά μπορεί να βασανίσει μια καρδιά.

Θέλουν την καρδιά μου στη δεξιά πλευρά.
Ωστόσο, βλέπω ότι είναι πιο πέρα, μακριά.
Εκεί χτυπά, αριστερά.

Οι καρδιές μπορεί να τραγουδήσουν.
Μια καρδιά μπορεί να εκραγεί.
Οι καρδιές μπορεί να είναι αγνές.
Μια καρδιά μπορεί να είναι πέτρινη.

Θέλουν την καρδιά μου στη δεξιά πλευρά.
Ωστόσο, βλέπω ότι είναι πιο πέρα, μακριά.
Εκεί χτυπά, αριστερά, δύο, τρία, τέσσερα.

Κάποιος μπορεί να ρωτήσει μια καρδιά,
για να φέρει στον κόσμο ένα παιδί.
Κάποιος μπορεί να το δώσει μακριά.
Σκεφτείται με την καρδιά.

Θέλουν την καρδιά μου στη δεξιά πλευρά.
Ωστόσο, βλέπω ότι είναι πιο πέρα, μακριά.
Εκεί χτυπά, στο αριστερό στήθος.
Κανένας δεν το ήξερε.
Στα αριστερά, δύο, τρία, τέσσερα.

Αν έσιει κανένα που ξέρει γερμανικά (postbabylon, που είσαι;), διορθώστε με ελεύθερα.

Kann man Herzen brechen
Konnen Herzen sprechen
Kann man Herzen qualen
Kann man Herzen stehlen
Sie wollen mein Herz am rechten Fleck
Doch seh ich dann nach unten weg
Da schlagt es links

Konnen Herzen singen
Kann ein Herz zerspringen
Konnen Herzen rein sein
Kann ein Herz aus Stein sein

Sie wollen mein Herz am rechten Fleck
Doch seh ich dann nach unten weg
Da schlagt es links
Links zwo drei vier

Kann man Herzen fragen
Ein Kind darunter tragen
Kann man es verschenken
Mit dem Herzen denken

Sie wollen mein Herz am rechten Fleck
Doch seh ich dann nach unten weg
Da schlagt es in der linken Brust
Der Neider hat es schlecht gewu?t

Links zwo drei vier.

Pre-watch this video situation

Αύγουστος. Οι παραπάνω είτε ετοιμάζουνται να παν ταξίδι για διακοπές, είτε εταξιδέψαν τον τελευταίο μήνα. «Εξέθαψα» ένα σχετικό σόου του Τζορτζ Κάρλιν. Πολύ γέλιο. Enjoy και καλό ταξίδι...

Οι σκλάβοι του Αμαζονίου και οι συνένοχοι του εγκλήματος

Η Βραζιλία εν μια που τες ανερχόμενες υπερδυνάμεις. Η οικονομία της γίνεται κάθε μέρα και πιο ισχυρή, αλλά μεν φανταστείται ότι τούτο έσιει αντίκτυπο στον απλό κόσμο. Οι παραγκουπόλεις μπορεί να γκρεμίζουνται και ο στρατός να πιάνει τον έλεγχο που τη μαφία και τα καρτέλ ναρκωτικών, αλλά όσοι εζούσαν στες παράγκες πλέον μεινίσκουν άστεγοι. Και όμως, τούτοι οι άνθρωποι έννεν οι πιο αδικημένοι στη σύγχρονη Βραζιλία.
Η Αμαζονία στη Λατινική Αμερική εν μια περιοχή ζούγκλας 7 εκατ. τετ. χλμ. Το 60% εν μέσα στα σύνορα της Βραζιλίας. Μέσα στη ζούγκλα, όσο απίστευτο και αν ακούεται, κατοικεί ένας τεράστιος πληθυσμός ιθαγενών. Φυλών που εν αυτάρκεις και εν έχουν καμιά σχέση με το κράτος. Σπάνια κάμνουν εμπόριο και στηρίζουνται στο ψάρεμα, το κυνήγι και τα φρούτα της ζούγκλας. Μπορεί κάποιος να πει ότι εν απολίτιστοι, άγριοι. Για εμέναν εν ελεύθεροι. Ήταν τελοπάντων.



Το πρόβλημα εν πως η περιοχή που μεινίσκουν «αξιοποιείται» ούλλο και παραπάνω μέρα με τη μέρα που μεγάλες βιομηχανίες. Σύμφωνα με τη Greenpeace, τα τελευταία πέντε χρόνια μόνο για εκτροφή βοοειδών καταστρέφουνται δέκα στρέμματα τροπικού δάσους κάθε 18 δευτερόλεπτα. Επέρασεν ο τζαιρός που εκόφκαν τα δάση για να πιάνουν το ξύλο. Τουλάχιστον στην περιοχή. Τωρά οι υπερεθνικές θέλουν φτηνά βοσκοτόπια. Το κρέας και το δέρμα εν πολλά πιο επικερδές και εν θα καθυστερήσουν την παραγωγή για να αξιοποιήσουν το ξύλο.
Οι εταιρείες τούτες έρκουνται και νοικιάζουν εκτάσεις τροπικού δάσους που την κυβέρνηση για να το αξιοποιήσουν. Κρούζουν τα πανάρχαια δέντρα ύψους 50 μέτρων και ξεκινούν παραγωγή. Όσα ζώα προλάβουν φύουν, φεύκουν. Και οι «άγριοι» που μεινίσκουν στο δάσος; «Αξιοποιούν» τους τζαι τζείνους οι σύγχρονοι τσιφλικάδες, γνωστοί ως fazenderos. Φτάνουν στην περιοχή με φορτηγά και όπλα και μαζεύκουν τους ιθαγενείς σε ττελειασμένες περιοχές που κάμνουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί να φαίνουνται σαν πεντάστερα ξενοδοχεία.
Σύμφωνα με την Κιάρα Καμπιόνε, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace για τα δάση, «Όποιοι θέλουν να ζήσουν, είναι υποχρεωμένοι να υπογράψουν ένα συμβόλαιο βασισμένο σε μια δραματική και στοιχειώδη ανταλλαγή: ισόβια δωρεάν δουλειά με αντάλλαγμα ένα φλιτζάνι ρύζι και να περνούν τη νύχτα κλειδωμένοι, πολλοί μαζί, μέσα σε κλουβιά...». Κατάργηση της δουλείας και πελλάρες. Έτην δουλείαν τζαμαί, ζει και βασιλεύκει. Ορισμένες φορές οι σκλάβοι αποφασίζουν να επαναστατήσουν. Κάμνουν αυτοσχέδια ακόντια τζαι προσπαθούν να πιάσουν τον έλεγχο της περιοχής. Αν δεν τα καταφέρουν να τους ελέγξουν οι fazenderos, αναλαμβάνει η κυβέρνηση. Επεμβαίνει ο στρατός για να «επαναφέρει την τάξη».



Τα στοιχεία της Greenpeace επιβεβαιώνει τα ο ΟΗΕ με μιαν έκθεση (U.Ν. report GeoΑmazonia) που λαλεί ότι «ανάμεσα στο 1960 και το 1970 η δουλεία επανεμφανίστηκε στη Βραζιλία ως συνέπεια της επέκτασης της σύγχρονης γεωργίας στην Αμαζονία». Η Greenpeace δείχνει τους υπαίτιους: τρεις γιγάντιες βραζιλιάνικες εταιρείες κρέατος και δέρματος: Βertin, Jbs, Μarfrig. Η Βραζιλία μέσω τούτων των εταιρειών έγινε ο πρώτος εξαγωγέας κρέατος βοοειδών παγκοσμίως. «Μεγάλες μάρκες είναι σιωπηλοί συνεταίροι στο έγκλημα», λαλεί η Greenpeace, και κατονομάζει όσες εταιρείες αγοράζουν τα προϊόντα τους ενώ επληροφορηθήκαν για την κατάσταση: Αdidas, ΒΜW, Carrefour, Ford, Ηonda, Gucci, ΙΚΕΑ, Κraft, Τesco, Τoyota και Wal-Μart.
Άλλες φορές τα ίχνη των προϊόντων χάνουνται. Φτάνουν στην Κίνα, όπου (άλλοι μοντέρνοι σκλάβοι με μισθούς πείνας) κάμνουν παπούτσια. Το 60% των παπουτσιών που πουλούνται σε ούλλον τον κόσμο γίνουνται στην Κίνα. Ή παν σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ιαπωνία για να γίνουν ταπετσαρίες αυτοκινήτων. Με λλία λόγια, χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε, γινισκούμαστε ούλλοι συνένοχοι στο έγκλημα. Κλεπταποδόχοι έναν πράμα, αν και έννεν απλά προϊόν κλοπής, αλλά δουλείας, οικολογικής καταστροφής και φόνου.