Εις το επανιδείν…

Τα πάντα κάποτε ολοκληρώνουν τον κύκλο τους. Τζαι κάπου δαμαί ολοκληρώθηκε τζαι ο κύκλος του Defiance τζαι του Adversor Ergo Sum. Με ότι τζαι αν ασχοληθείς, κάποτε έρκεται μια φάση που το πάθος που είσιες όταν εξεκίνησες ξεφουντώνει. Η φλόγα ξεκινά τζαι αργοσβήνει. Σε τούτην τη φάση, πιστεύκω εν καλλύτερα να καείς πριν αργοσβήσεις. Πριν ο ενθουσιασμός γίνει ρουτίνα. Πριν τζείνο που εξεκίνησες εκφυλιστεί τζαι φθαρεί. Τζαι τούτο κάμνω τωρά…
Μέσω των μπλογκ εγνώρισα πολλήν κόσμο. Πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Πολλούς διαφορετικούς τύπους ανθρώπων. Εθκιάβασα σκέψεις, φόβους τζαι προβληματισμούς που πιθανόν να μεν εγνώριζα στην «πραγματική ζωή». Είδα κοσμοθεάσεις που εν επήενεν ο νους μου. Έζησα καθημερινότητες που απέχουν πολλά που τη δική μου. Ήταν μια τεράστια εμπειρία για εμέναν. Ελπίζω με τη σειρά μου να εκατάφερα να σας κάμω να γελάσετε, να προβληματιστείτε τζαι να σας περάσω τζαι κάποιες που τες δικές μου σκέψεις.
Το τέλος ενός κύκλου εν σημαίνει κατ’ ανάγκη τζαι το τέλος γενικά. Έννα περνώ να σας θωρώ τζαι κάποια φάση ίσως επιστρέψω πάλε. Ανανεωμένος τζαι αναζωογονημένος. Είτε μέσα που το ίδιο μπλογκ, είτε μέσα που άλλον, είτε με το ίδιο προφίλ, είτε με άλλον. Το e-mail έννα συνεχίσω να το χρησιμοποιώ, γι’ αυτό αν θέλετε κάτι είμαι στη διάθεση σας. Το μπλογκ θα μείνει ανέπαφο (προς το παρών) τζαι τα σχόλια ανοιχτά. Στο συγκεκριμένο ποστ εν θα απαντήσω σε κανένα σχόλιο. Εν μπορώ τες συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις. Μαλαχτεύκω τζαι εν μου αρέσκει.
Εις το επανιδείν…