Chief Cochise

Όταν εδιαλυθήκαν οι Rage Against the Machine το 2000, μετά την αποχώρηση του Zack de la Rocha, τα υπόλοιπα τρία μέλη του συγκροτήματος εψάξαν αντικαταστάτη. Ένας που τους υποψήφιους ήταν ο B-Real των Cypress Hill. Πολλοί ελπίζαν ότι θα πιάσει τη θέση λόγω των στενών επαφών που είχαν τα θκυο συγκροτήματα, αλλά οι εναπομήναντες αποφασίσαν να μεν πιάσουν άλλον ράπερ, για να μεν υπάρχει σύγκριση με τον Zack.
Τελικά, τη θέσην έπιασεν την ένας άνθρωπος που κατ' εμένα έσιει μια που τες πιο δυνατές φωνές στο χώρο της ροκ: Ο Chris Cornell, τραγουδιστής και κιθαρίστας των Soundgarden. Έτσι, ο Cornell, μαζί με τον Tom Morello (κιθάρα), τον Tim Commerford (μπάσο και δεύτερη φωνή) και τον Brad Wilks (ντραμς) εδημιουργήσαν τους Audioslave. Προυπόθεση που έθεσε ο Cornell ήταν να μεν ασχοληθούν με πολιτική. Μετά που τρία επιτυχημένα άλμπουμ το συγκρότημα εδιαλήθηκε το 2007, αφού οι τρεις εψάξαν και ήβραν πάλε τον Zack, εξαναενώσαν τους Rage Against the Machine και επιστρέψαν στο πολιτικό rap metal για να κάμουν εκστρατεία για το κλείσιμο του Γκουαντάναμο.
Το πιο κάτω εν ένα που τα αγαπημένα μου κομμάτια που εκυκλοφόρησεν το "πυροτέχνημα" Audioslave. Μουσική χαρακτηριστική των Rage, φωνή που εθύμιζε Audioslave και beat "δανεισμένο" που Led Zeppelin (Whole Lotta Love). Το τραγούδι, Cochise, έπιασεν το όνομα του που έναν αρχηγό των Απάτσι. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους αρχηγούς, που εφοηθήκαν την εισβολή των λευκών στα εδάφη τους το 1861 και εξεπουλούσαν τη γη τους για το τομάρι τους και κάσιες αλκοόλ, ο Cochise (ηγέτης της φυλής Chokonen-Chiricahua) αποφάσησε να τους αντιμετωπίσει. Μετά που μιαν ομιλία σε μια σύναξη αρχηγών (που την οποία εμπνεύστηκε ο Morello το τραγούδι), εκατάφερε να εξασφαλύσει αρκετή στήριξη για να αντισταθεί στην εισβολή. Τελικά οι λευκοί εκαταφέραν να νικήσουν, ως γνωστόν, αλλά ο Cochise έκαμεν τους να πληρώσουν κάθε σπιθαμή εδάφους με αίμα.
Cochise, enjoy.



Well I been watchin'
while you been coughin
I've been drinking life
while you've been nauseous
and so I drink to health
while you kill yourself
and I got just one thing
that I can offer

Go on and save yourself
and take it out on me
Go on and save yourself
and take it out on me yeaaaah!

well I'm not a martyr
I'm not a prophet
and I won't preach to you
but here's a caution
you better understand
that I won't hold your hand
but if it helps you mend
then I won't stop it

Go on and save yourself
and take it out on me
Go on and save yourself
and take it out on me
Go on and save yourself
and take it out on me
Go on and save yourself
and take it out on me yeaaaaah!

drown if you want
and I'll see you in the bottom
where you crawl
on my skin
and put the blame on me
so you don't feel a thing

Go on and save yourself
and take it out on me
Go on and save yourself
and take it out on me
Go on and save yourself
and take it out on me
Go on and save yourself
and take it out on me yeaaaahh!!!!

Oh, sweet irony!

Ο Πάουελ και η Όλα εγνωριστήκαν που ήταν 12 χρονών στο σχολείο τους στη Βαρσοβία και που τότε εν μαζί. Στην εφηβία τους, ο Πάουελ έγινε νεοναζί και η Όλα ακολούθησεν τον στη νέα του φιλοσοφία. Ξέρετε, για ούλλα φταιν οι ξένοι, η λευκή φυλή εν η ανώτερη, οι Εβραίοι εν το σιειρότερο κακό και μπλα μπλα μπλα. Στα 18 τους επαντρευτήκαν και εζούσαν μιαν τυπική νεοναζιστική ζωή. Επηαίναν σε ρατσιστικές εκδηλώσεις, εμισούσαν τους Εβραίους, ο Πάουελ έδερνεν ξένους με τους παρέες του και ξέρω 'γω κουβέντες. Λλία χρόνια μετά, η Όλα εσυναντήθηκεν με τη μάνα της μετά που χρόνια. Το ντοκιμαντέρ που εγύρισεν το CNN λαλεί ότι όσον και έξερε τη μάνα της. Τζαμαί που εμιλούσαν, η μάνα της είπεν της κάτι για τες "εβραϊκές ρίζες τους" και η Όλα ετάραξεν.
Αποφάσισεν να ψάξει στο αρχείο του Εβραϊκού Ιστορικού Ινστιτούτου της Πολωνίας και ανακάλυψεν ότι η μάνα της έσιει δίκιο. Η Όλα εν Εβραία. Τον τζαιρό του Χίτλερ, πολλοί Εβραίοι στην Ευρώπη (και ειδικά στην Πολωνία για ευνόητους λόγους) επαραποιούσαν τα έγγραφα τους για να μεν φαίνεται ότι ήταν Εβραίοι και να καταλήξουν σε κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το ίδιον έκαμε και η ράτσα της Όλα. Αλλά πως θα το ελάλεν του άντρα της του νεοναζί ότι η γεναίκα του ήταν Εβραία; Μιας και ήταν τζαμαί όμως, έψαξεν και για τον άντρα της. Τελικά, και τζείνος ήταν Εβραίος. Και οι θκυο τους ανήκαν στην "κατώτερη φυλή" που εμισούσαν. Αφού εξεπεράσαν το αρχικό σοκ, το ντοκιμαντέρ λαλεί εστραφήκαν στην εβραϊκή πίστη και άλλες "προπαγανδιστικές" ιστορίες. Εν έσιει σημασία, εμέναν άρεσεν μου ο τρόπος που την εφάαν.
Αν η μοίρα έσιει κέφκια ούλλα γίνουνται. Εγώ απορώ πάντως πόσοι που τούτους τους ρατσιστές που ξεφυτρώνουν τελευταία δαμέσα έχουν τούρκικο αίμα μέσα τους. Πόσοι που τούτους που επιτήθουνται και ξητιμάζουν τους ξένους έχουν αράπικο αίμα μέσα τους. Δυστυχώς οι Εγγλέζοι εφροντήσαν και εν αδύνατον να ακολουθήσει κανένας το οικογενειακό του δέντρο πολλά μακριά δαμέσα (ως και τα επίθετα του κόσμου αλλάξαν τα για να χαθούν τα ίχνη της γενιάς τους και εδιούσαν πλέον το όνομα του πατέρα στο παιδί ως επίθετο, προσθέτοντας ένα "ίου" στο τέλος, π.χ. Γεωργίου).

Ημισκούμπρια Vs Dr. Dreez

O Διάβολος κατέβηκε κάτω στο Χολαργό
και πρόλαβε το Lada μου που ήτανε αργό
χτυπάει το τζαμάκι απ' την πλευρά του Μιθριδάτη
που σα τον είδε να πετά του έφυγε το μάτι.
Μια ώρα μας κυνήγαγε πάνω στη Μεσογείων
κι απόψε θα γινόταν η νύχτα των οργίων.
Το κέρατο του έβαλε πάνω στη στροφή
και άρχισε να ομιλεί με σουβλερή φωνή:

Ελάτε εδώ ημισκούμπρια, ελάτε εδώ σκουμπριά
σε μένα δε θα πιάσει η πάραπλολαλια
θα πάμε μια κόντρα στον ημισκουμπρισμό
εδώ θα σας πατήσω μέχρι απάνω στο λαιμό
θα βάλουμε ένα στοίχημα μα θα κερδίσω εγώ
γιατί άλλα ημισκούμπρια εγώ δεν τα μπορώ
μα κι άμα εσείς κερδίσετε, οι σκουμπρισμοί οι δυο
αμέσως σας χαρίζω χρυσό ΜΚδυο
να τα δαχτυλίδια, τα δόντια τα χρυσα
θα δώσω και στον Πρύτανη μυτάκι που φυσά
Αν όμως εγώ γίνω το κέρδισμα το ίδιο
σας ρίχνω στο μαρμίτισμο που πήρα απ' το Δρουίδιο

'Ακουσε να δείς φίλε μου διαβολάκι
πολλά μας τα 'πες τώρα, θα τα πώ κι εγώ λιγάκι
Το παίζεις ημισκούμπριο μα είσαι απομίμα
απέδειξε λοιπόν οτι δεν είσαι θύμα
Δεχόμαστε το στοίχημα κι ας είναι αμαρτία
γιατι 'μαστε οι καλύτεροι σ' ολη την κοινωνία
Άρχισε λοιπόν τους στίχους να ρημάρεις
κι αμα είσαι μεκερμάγκας να ραγκαμαφάρεις

Είμαι ο Σατάνιστερ και ο Δαιμονιστής
κρύβω και τα κέρατα κάτω απ' το ποστίς
είμαι εγώ ο Διάβολος ο νεκερδιαβολέας
έχω κατοικίδιο το Λέων της Νεμέας
είχα και ένα σκύλοτα καλό σαν τη Λασι
γι' αυτό και τον επέταξα μες το λεβητοστάσι
μου τη δώσατε στα νεύρα, με 'πιασε το πείσμα
έγινα Dr Dreez και σας κάνω κλίσμα
Με ξέρουνε σα Λούσιφερ αλλά και Βελζεβούλη
και τραγουδώ νησιώτικα οσα το Μ. Γιαννούλη
και μη με πείτε μπούλη μικρά σκουμπριλικάκια
γιατί άμα τα πάρω σας κάνω μπουρεκάκια
γιατί 'μαι ο μάγειρας, της κόλασης ο σέφης
έκλεψα τις συνταγές της θείας μου της Έυης
και κάτω είμαι ο μέτρ με άρκετα καζάνια
βράζω τους αμαρτωλούς σα λεκερελαζάνια
φωνάζουν και ουρλίαζουν γιατί τους ψήνω ωραία
μόνος ή με άλλους διάβολους παρέα
τους κόβω σα το κρόμμιο και τους τσιτσιρίζω
μα πρίν να φαγωθούν στα αυτιά τους τους τσιρίζω
Τόσα χρόνια φούρναρης εεέχω ψήσει
και βάζω και τη γέμιση με τρόπο παραφύση
χα χα χα νομίζετε δε ξέρω από λάδι;
σας κάνω τηγανιά που είναι αλα άδη
Ποτέ μου δε μου άρεσε το κρέας το ωμό
και πάντα βάζω λίγο στο ζέκερεζωμο
γι' αυτό να μη με πείτε ποτέ σας κουτεμπέ
γιατί έχω τις γνώσεις του Τσελεμεντέ
Μα τώρα πια βαρέθηκα να φτιάχνω την κοτόσουπα
καιρός να δοκιμάσω να κάνω ψαρόσουπα
και να η ευκαιρία που 'χω μες τα χεράκια
ελάτε πιο κοντά μικρά μισά σκουμπράκια

Καλά μας τά πες φίλε μα άκουσε και μας
τώρα θα δείς πως γίνεται ο πεκερπαστουρμάς (x2)

Ημίσκουμπρες! ο κόσμος έτσι λέει
η καυτερή η πίτσα εμένα δε με καίει
με κεϊκ σοκολάτα τη βγάζω στη σοφίτα
που θέλω να στρουμφίσω τη γκόμενα στρουμφίτα
στρουμφάκια εγώ δεν τρώω οσα το Δρακουμέλ
μόνο το παστίτσιο μ' ολίγη μπεσαμέλ
μπέσα εσύ δεν έχεις μα εγώ δε σου θυμώνω
μπορεί να είμαι ψάρι και όμως δε ψαρώνω
μα εκείνος δε με άκουσε, με έστησε στον τοίχο
μου έδωσε σιρόπι να πάψω πια να βήχω
Βήχα εγώ εκόλλησα σε μέρος κυριλέ
στο ξενοδοχείο το Γεντί Κουλέ
Κουλός είσαι και φαίνεσαι εγώ είμαι ο τιραμόλα
γιατί απο απόσταση εγώ τα πιάνω όλα
ολόασπρα σεντόνια οπου 'χα κατι νουγια
μου τα 'κανες κομμάτια εσύ παλιοπετούγια
Πατούσα εις τα σύννεφα, στον έβδομο ουρανόν
και έβλεπα πως είμαι ο Κορλεόνε, Δον
Κιχώτης, Σάντσο Πάντσα να κυνηγώ τους μύλους
γιατί το αλογό μου είχε γεμίσει ψίλους
Ψηλούς, λιγνούς και άχαρους εμείς δεν τους γουστάρω
θα πάρω τον ορό μου να φύγω για την Πάρο
παρωπίδες δε φορω, δεν είμαι εγώ γαϊδούρι
κι άμα λάχει παίζω και τρομερώ σαντούρι
Σαντουρίνη το νησί που πάω εδώ και χρόνια
κι όλο χλαπακιάζω πιατέλες καννελόνια
κανέλλες και μπαχάρια πουλάω στην Ομόνοια
έχω κι άμα θέλεις και ακριβή κολώνια
κολώνεις βρε παράτημα να δώσεις το συκώτι
γιατί όλοι το 'ξέραν πως σε λέγαν πότη
ποτήρια κολωνάτα στα απορρυπαντικά
Πρύτανη για πράξ' τα επαναστατικά

Νομίζετε μ'αυτά εμένα θα με πείσετε
θα πρέπει να σφιχτείτε για να με νικήσετε
μα ώσπου να αποτύχετε και την ψυχή σας πάρω
δώσε Μεντζελάκι τσιγάρο να φουμάρω

ʼσε τα τσιγά και τον αναπτή
εγώ τους τρακαδό τους πιάνω απ' τα αυτί
εγώ είμαι ο Μιθριδά και πριν είναι ο Μεντζέ
κι έφτασε η ώ να σφίξω τον κορσέ
εγώ τα δυο σου κέρα δε θα τα φε κερ φο
θα πάρω το πριό να 'ρθώ και να στα κό
τον αστακό τον έφα μ'ολίγη μαγιονε
γιατι πάντα γουστά καταστάσεις κυριλέ
Αν είσαι εσύ ο Δίαβολος εγώ είμαι ημισκού
και είμαι εραστής σα το μέγα το Γκουσγκού
σαν βλέπω τέτοια έργα εμένα μου τη δί
θα δω εγώ στο βίντε ταινία με Φιλί;
θα δω 'ομως το δελφ'ι το Williτα τον free
θα δώ 'ομως και την ό τη δόλοφονο φά
γιατί 'μαι νιτζακό κι η θεία μου η Νί
θα μου δώσει τώρα το πράσινο σκαμνί
Αννί Αννί Αννί δώς μου το πανί
να καθαρίζω τζά κάτω στην εθνική
η εθνικη κουζίνα πολλά έχει να πεί
από την κατασαρό μέχρι το ταψί
μα εγώ με καλαμά θα πίνω το φραπέ
και θα παίρνω μά την κυριά την απέ
Απέλια λοιπόν μες στη βροχή θα πιού
κι άμα θα πουντίασω ευθύς θα πώ αψού!

Κι αφού λοιπόν σε κάναμε λαχουρένια ρόμπα
πάρε λοιπόν τον πού και γύρισε στη σόμπα (x2)

Καλώς τα καταστρώσατε κερδίσατε το στοίχη
τέτοιοι ψυχοστίχοι, δε μου 'χουν ξανατύχει
Τώρα εγώ την κάνω μα θα με ξαναδείτε
μπροστά σας πριν προλάβετε τη νίκη να χαρείτε

Άταχτο μωρό; Απλή η λύση...

Κατά καιρούς άκουσα σας να παραπονιέστε για τα μωρά σας που εν κάθουνται ήσυχα. Εν φταιν τα μωρά, απλά εν χειρίζεστε το θέμα σωστά. Μπομπ ο μάστορας και Μπομπ ο σφουγγαράκης και πελλάρες. Εν τον Μπομπ Μάρλεϊ που θέλουν τα μωρά...

Κάττοι και άλλα κατώτερα είδη

Στο χωρκό που εμεγάλωσα, ο παραπάνω κόσμος είσιεν κάττους. Βασικά είσιεν την επιλογή είτε να έσιει κάττους στην αυλή του, ή φίνες. Έτσι εφρόντιζε να ταϊζει τους κάττους που έβρισκε για να θκιώχνουν τες κουφάες. Ορισμένοι που τους πιο παλιούς επροτημούσαν τα θερκά. Μαύρα φίθκια χωρίς δηλητήριο που τρέφουνται με ποντικούς, πουλιά και δηλητηριώδη φίθκια: φίνες και δρόπιες. Τα θερκά ελαλούσαν τα και "περβολάριες", γιατί άρεσκεν τους να συχνάζουν στα περβόλια, που είσιεν πάντα νερό και θήραμα. Απ'ότι θυμούμαι αμυδρά και απ'ότι μου λαλούν, ο παππούς μου είσιεν ένα θερκό. Επήαινε μαζί του στα περβόλια πίσω που το σπίτι μας κάθε πρωί (όι πως εδούλευκεν τότε ο παππούς, αλλά άρεσκεν του να γυρίζει στα χωράφκια) και έρκετουν μαζί του σπίτι, έπινε το γάλα που του έβαλλεν ο παππούς και άπλωνε κάτω που τη λεμονιά στην αυλή ως την επόμενη μέρα. Που ήμουν πέντε περίπου χρονών και επέθανεν ο παππούς, το θερκό έμεινεν τζαμαί και επερίμενεν τον. Κανένας εν του εκόντευκεν να του βάλει το γάλα του, η μάνα μου εφοάτουν το, ο παπάς μου αγνόαν το. Σε μιαν εφτομάδαν, είπαν μου έφυεν μόνο του. Πλέον, εν τους πιστεύκω. Κάποιος πρέπει να το έθκιωξε ή να το έπαιξεν.
Τότε, η μάνα μου αποφάσισε να φέρει έναν κάττον που το θκειο μου που είσιεν πολλούς, μαύρον εθκιάλεξεν (ίσως γιατί της εθύμιζεν το θερκό του παππού). Στην αρκήν, η σχέση μου μαζίν του ήταν όπως και των υπόλοιπων του σπιθκιού. Monkey sees, monkey does. Το ζώον ήταν απλά στην αυλή, έθκιωχνεν τα ερπετά και τα τρωκτικά και εταϊζαμεν το. Ούτε καν όνομα εν είσιε. Ήταν απλά ο "κάττος". Εν μου ετραβούσεν καν την περιέργεια να τον γνωρίσω. Μια μέρα, εφκήκα στην αυλή να παίξω. Τζαμαί μπροστά μου, μπροστά που το κουππούι με το νερό του κάττου, είσιεν μια φίνα. Έσιεσα πάνω μου. Τα πόθκια μου επαραλύσαν που το φοο μου. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί διαφορετικά εμπορούσε να κάμω το λάθος να βουρήσω. Έμπηξα μιαν τσιριλιάν ώσπου να λείψει ο αέρας που τους πνεύμονες μου. Και εμφανίστηκεν ο "κάττος". Εξεκινήσαν μπροστά μου έναν ιεροτελεστικόν χορόν, και σε μια φάση επαγώσαν και οι θκυο. Όπως που να επάγωσεν ο χρόνος. Επεριμέναν ο ένας τον άλλον να κάμει την πρώτην επίθεση. Ο (άλλος) θκειος μου που δίπλα άκουσεν τη τσιριλιά μου και ήρτεν βουρητός. Άρπαξεν ένα σκουπόξυλο, ετσίλλησεν τη τζεφαλή της φίνας και επάτησεν την με τες ποΐνες ώσπου να παιθάνει.
Που τότε, ο "κάττος" έγινεν ο καλλύτερος μου φίλος. Τζούνιορ, τον ονόμασα (που ένα χαρακτήρα ενός καρτούν που έβλεπα). Θυμούμαι έμαθα τον να διά το "σιέριν" του όπως τον σιύλλον και ενθουσιάστηκα. Που επήα σχολεία πιο μετά, εσυνόδευκεν με ως τζαμαί. 100-150 μέτρα που το σπίτι μου, μεν φανταστείτε απόσταση μεγάλη. Που εσχόλανα, επερίμενε με να πάμε σπίτι παρέα. Μια μέρα εσχόλασα και εν ήταν τζαμαί. Ήβρα τον μεσ' τον δρόμο σε μια λάντα αίματα. Εκατάρρευσεν ο κόσμος μου. Έκλαια απαρηγόρητα. Τζείνον που με έσπαζεν παραπάνω ήταν ο άδικος τρόπος που επέθανεν. Ένας μαλάκας ανιψιός μου, 20 χρόνια πιο μεγάλος μου, αγόρασε τζαινούρκο σιηπέτο για το τζυνίην και ενθουσιάστηκεν. Εδοκίμασεν το πάνω στο πρώτον πράμα που είδεν να κινείται. Είπεν μου το με μιαν απάθειαν και επαραξενεύκετουν που "έκαμνα έτσι για έναν κάττον". Εν του εξαναμίλησα που τότε.
Ήταν η πρώτη φορά που με απογοήτευσαν οι άνθρωποι. Ο ανιψιός μου εν ήταν καμμιά εξαίρεση. Οι παραπάνω στο χωρκόν έτσι εσκέφτουνταν. Έτσι θα εσκέφτουμουν και εγώ αν δεν έφκαινα τζείνην τη μέρα στην αυλή να παίξω. Αν δεν τον εγνώριζα και να αντιλαμβάνουμουν ότι εν τζαι τζείνος μια ψυσιή, ένας μοναδικός χαρακτήρας που είσιεν την ατυχία να ανήκει σε ένα "κατώτερο" είδος. Που τότε, πρέπει να "είχα" πάνω που 50 κάττους. "Είχα", λες και εν αντικείμενο που μου ανήκει... Πάμε ξανά, που τότε έγινα φίλος και εφιλοξένησα πάνω που 50 κάττους. Ο καθένας μοναδικός χαρακτήρας με τα κακά του και τα καλά του. Εδοκίμασα και σιύλους. Θκυο, ελάτρευα τους και τους θκυο. Και εγώ και οι κάττοι του σπιθκιού.
Γιατί μεσ'την λευκωσία, πλέον, εν κάμνει να έσιεις τον κάττον μόνιμα έξω. Ειδικά τη νύχτα. Ο "πολιτισμός" δακάτω έμεινεν στα ακριβά αυτοκίνητα και τες ηλεκτρονικές συσκευές. Οι άνθρωποι έχουν τον ίδιο νου και την ίδια νοοτροπία με την πλειοψηφία των χωρκανών μου και με τον γάρον τον ανιψιό μου. Εν καμουφλαρισμένη η νοοτροπία τους, αλλά εν η ίδια. Όπως του τύπου που ετσίλλησεν με το αυτοκίνητο πριν λλίον έναν κάττο της γειτονιάς με τη βοήθεια του συνοδηγού του ("Πάει δεξιά"). Όπως το μαλακισμένο που έκαμεν τον κόπον να φκει στο πεζοδρόμιο για να τσιλλήσει θκυο καττούθκια ενός μηνού λλίο πάρακατω. Όπως τον δολοφόνο που έβαλε ψατζιήν του σίυλου του γείτονα. Να σκοτώνεις απλά γιατί μπορείς ρε γαμώ το; Ούτε για προστασία, ούτε για να τραφείς. Απλά γιατί μπορείς. Για το χάζι. Ντρέπουμαι που ανήκω στο ίδιο "ανώτερο" είδος μαζί τους.

House of Halloween

Εν γίνεται να έκαμεν έτσι πράμαν ο τύπος σπίτι του για το Halloween! Μουσική που Marilyn Manson.

Ο Κριστιάνο και οι γειτόνισσες

Εχτές έκατσα να δω Champion's League, AC Milan vs Real Madrid. Στην αρκήν επροηγήθηκε η Ρεάλ με 0-1, η Μίλαν έκαμεν το 2-1 και στην τελευταία φάση του αγώνα η Ρεάλ ισοφάρησε 2-2.
Το παιχνίδι είσιεν τα ούλλα: βάρβαρα μαρκαρίσματα, πολλή θέατρο, γκολ που όφσαϊτ, παίχτες να γλιάζουν στο βρεμένο γήπεδο και να πηαίνουν τριφτοί, ο προπονητής της Ρεάλ, ο Μουρίνιο (πρώην προπονητής της Ίντερ, μισητής στους οπαδούς της Μίλαν), να πικκάρει τους φιλάθλους της Μίλαν και να σούζουν το γήπεδο. Άσε, άλλο να σου το λαλώ και άλλο να το βλέπεις.
Ο σχολιαστής της ΝΕΤ όμως ήταν ούλλα τα λεφτά. Ο τύπος ήταν προκατελημμένος εναντίον του Κριστιάνο Ρονάλντο, όπως και κάθε ποδοσφαιρόφιλος που σέβεται τον εαυτό του.
Στο παιχνίδι, ο Κριστιάνο (που τον αγόρασεν η Ρεάλ 96 εκατομμύρια) έκαμεν τα τυπικά του. Έφκαινεν επίθεση και εζητούσε φάουλ με θέατρο, σε τόπους που τον εβολεύκαν για να εκτελέσει. Κάπως έτσι...


Εσταμάταν τες ε πιθέσεις των αντιπάλων με "τραυματισμούς", ακριβώς έτσι...


Και φυσικά, επροσπαθούσε να κάμει σόου, που εκατέληγε κάπως έτσι...


Ο σχολιαστής της ΝΕΤ επροσπάθαν να μείνει σοβαρός, αλλά ήταν να σπάσει. Στο 2-1, ρίφκει την εξής ατάκα: "Ρονάλντο με την μπάλα, τριπλάρει... και τη χάνει. Από βλακεία πάλι. Η Ρεάλ προηγήθηκε με 0-1 και κατέληξε να χάνει 2-1 και για όλα φταίει ο Ρονάλντο. Παίρνει μπάλα και τη χάνει. Τακουνάκια, τσαλιμάκια και κοιτάτε-με-γειτόνισσες".
Ετέλειωσε, εκέρδισεν με, αγώνα με την Ρεάλ θα βλέπω μόνο που ΝΕΤ.

Άψυχα αντικείμενα; Χα!

Με λλίο σύρμα και πολλή φαντασία και δημιουργικότητα, ένας καλλιτέχνης, ο Terry Border, διά ζωή σε διάφορα καθημερινά αντικείμενα. Πιάστε μια γέυση που τες φωτογραφίες που δημοσιεύκει στο μπλογκ του (bentobjects.blogspot.com).