src='http://ajax.googleapis.com/ajax/libs/jquery/1.3.2/jquery.min.js' type='text/javascript'/>

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Μαυρίλλα

Έσιει φορές που θωρείς τα πάντα γυρών σου να σκοτεινιάζουν. Ακούεις τες κολώνες που έχτισες για να στηρίζουν τη ζωή σου όπως την ξέρεις να τρίζουν. Τζαι αρκέφκεις να αμφιβάλλεις ακόμα τζαι για τζείνες που εν σταθερές. Ακόμα τζαι τα μιτσιά πράματα που εμπρούσαν να φέρουν λλίην αισιοδοξία τζαι λλίο φως, αρνούνται να συμβιβαστούν. Ούλλα συνωμοτούν τζαι φέρνουν μια μαυρίλλα, που σκοτεινιάζει κάθε μέρα τζαι παραπάνω. Κάθε προσπάθεια να ξεφύγεις εν μάταιη. Εν όπως τον ιστό της αράχνης, που αν πιαστείς πάνω με το να παλεύκεις να ξεφύγεις το μόνο που καταφέρνεις εν να εξαντληθείς τζαι να μεν έσιεις δύναμη να αντιμετωπίσεις την αράχνη στο τέλος. Το μόνο που σου μεινίσκει να κάμεις εν να ανοίξεις τα σιέρκα, να χαλαρώσεις τζαι να αφήκεις την μαυρίλλα να σε παρασύρει όπου θέλει… Στο δρόμο, ίσως καταφέρεις να αποχτήσεις ξανά τες δυνάμεις σου τζαι να μπορείς να αντιμετωπίσεις τζείνο που έννα βρεθεί τελικά απέναντι σου.



Cradle of Filth
Bathory Aria


Snuffed tapers sighed
As Death left impressing
His crest of cold tears on the Countess

Benighted like ill-fated Usher
The House of Bathory shrouded
'Neath griefs dark facade

If only I could have wept
In mourning by Her side
I would have clasped Her so tight
Like storm-beached Aphrodite
Drowned on Kytherean tides

And Kissed Her
For from Her alone
My lips would have known
Enigmas of shadowy vistas

Where pleasures took flesh
And pain, remorseless
Came freezing the breath
Of raucous life hushed unto whispers

Benighted.

Inhaling the pale waning moonlight that crept
Through the crypt of Her Lord who so lucidly slept

Benighted.

Exhaling the wail of black widowhood's toll
Waxing eternal night entered Her soul

[II. A Murder of Ravens in Fugue]

Now haranguing grey skies
With revenge upon life
Gnathic and Sapphic
Needs begged gendercide

Delusions of Grandier denounced the revolt
Of descrying cursed glass, disenchanted in vaults
Encircled by glyphs midst Her sin-sistered cult

With hangman's abandon She plied spiritworlds
To Archangels in bondage
From light to night hurled
Cast down to the earth where torment would unfurl.......

But soon,
Her tarot proved
Hybrid rumours spread like tumours
Would accrue
And blight Her stars
However scarred
To better bitter truths
Of cold bloodbaths

As bodies rose
In rigid droves
To haunt Her from their
Shallow burials imposed
When wolves exhumed
Their carthen wombs
Where heavy frosts had laboured long
To bare their wounds

To the depths of Her soul they pursued
Wielding their poison they flew
Like a murder of ravens in fugue

And knowing their raptures
Would shatter Her dreams
She clawed blackened books for damnation's reprieve
Baneful cawed canons on amassed enemies

So Hallow's Eve
As She received
Like Bellona to the ball
Those enemies
Fell-sisters heaved
Her torturies
Cross stained flagstones
To Her carriage reined to flee

But She knew She must brave the night through
Though fear crept a deathshead o'er the moon
Like a murder of ravens in Fugue

For each masked, jewelled gaze held dread purpose
Horror froze painted eyes to cold stares
And even Her dance
In the vast mirrors cast
Looked the ill of Her future
If fate feasted there....

[III. Eyes That Witnessed Madness]

In an age crucified by the nails of faith
When rank scarecrows of christ blighted lands
An aloof Countess born an obsidian wraith
Dared the abyss knowing well She was damned
Her life whispered grief like a funeral march
Twisted and yearning, obsessed an entranced
With those succumbing to cruelty
Crushed 'neath the gait of Her dance
A whirlwind of fire that swept through the briers
Of sweet rose Her thickets of black thorn had grasped...

She demanded the Heavens and forever to glean
The elixir of Youth from the pure
Whilst Her lesbian fantasies
Reamed to extremes
O'er decades unleashed
Came for blood's silken cure

But Her reign ended swiftly
For Dark Gods dreamt too deep
To heed Her pleas

When Her gaolers were assailed
With condemnations from a priest
Who'd stammered rites
In the dead of night
For maidens staining winding sheets

And She postured proud
When Her crimes were trowelled
And jezebelled to peasant lips
Though She smelt the fires
That licked limbs higher
To the tortured cunts of accomplices

So ends this twisted fable's worth
And though spared the pyre's bite
By dint of nobled bloodlined birth
Her sins (crimes) garnered Her no respite

Forever severed from the thrill of coming night
Where slow Death alone could grant Her flight

"The Spirits have all but fled judgement
I rot, alone, insane,
Where the forest whispers puce laments for me
From amidst the pine and wreathed wolfsbane
Beyond these walls, wherein condemned
To the gloom of an austere tomb
I pace with feral madness sent
Through the pale beams of a guiltless moon
Who, bereft of necrologies, thus
Commands creation over the earth
Whilst I resign my lips to death
A slow cold kiss that chides rebirth
Though one last wish is bequathed by fate
My beauty shalt wilt, unseen
Save for twin black eyes that shalt come to take
My soul to peace or Hell for company"
[Quoted words above are from Hammer Film's "Countess Dracula" (1970). The singer is Imgrid Pitt, the actress who played the role of Elizabeth in that film.]

My soul to Hell for company

29 σχόλια:

  1. ευτυχώς που η φύση του ανθρώπου εν αισιόδοξη. κατάλοιπο της εξελικτικής διαδικασίας που μας έφερε εδώ που είμαστε. υπομονή λοιπόν φίλε.

    το κομμάτι καταπληκτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θα τα καταφέρουμε. twix or another way...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εσένα εν σε φοούμαι. εννα τα καταφέρεις! οπως ειπε τζιαι ο Φινέας, η φύση μας εν αισιόδοξη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα τα καταφέρεις τζαι τούτη τη φορά φίλε...εν σε φοούμαι. Be strong!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Φινέας
    Καλωσόρισες τζαι ευχαριστώ φίλε μου. Εν που τα αγαπημένα μου κομμάθκια.

    @Μάνα
    :) Προτιμώ τα τζελλούθκια που φέρνεις.

    @Αππωμένη
    Να 'σαι καλά για την ψήφο εμπιστοσύνης :)

    @Invictus
    Μπόρα είναι θα περάσει. Έννεν καν τόσο σοβαρό το θέμα τούτη φορά. Απλά εν πολλά τζαι σπαστικά. No worries.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. εν θέλω καλωσόρισμα, εν είμαι ξένος :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. hang in there dear...
    ανασυγκροτείς δυνάμεις και σηκώνεσαι

    εθύμησες μου τους παλαιστές που εν χαμαί τζαι τρων τες (έτσι φαίνεται)... αλλά μια στιγμή μαζεύκουν ούλλες τις δυνάμεις τους τζαι κάμνουν τον άλλο μαύρο που το ξύλο

    the darkest hour is just before dawn some say...
    hope you are ok

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι όμως πολλές φορές έχουμε παραπάνω δυνάμεις από όσες νομίζουμε. Καλή τύχη σου εύχομαι ολόψυχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ωραίο τραγουδάκι. Ευχαριστούμεν που μας το αθθύμισες διότι είμαστεν πολλοί δαμέ. Τωρά κάτι αισιόδοξο εν έχω να πω. Ούλλα σάζουν όμως. Μπορεί όι όπως τα θέλουμε να σάσουν αλλά σάζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Neerie
    Να ΄σαι καλά. Μια χαρά είμαι, μεν ανησυχείς. Idd, the darkest hour is just before dawn.

    @Σκουλουκούιν
    Ευχαριστώ. Δυνάμεις πράγματι έχουμε παραπάνω απ'όσες νομίζουμε. Εν η υπομονή που εν συνήθως πιο λλίη.

    @Εύρος
    Έννα σαστούν, αλλά όπως είπες ίσως να μεν σαστούν όπως θέλουμε. Αλλά κάποια που θεωρητικά ήταν σασμένα, δείχνουν στην πορεία τραγικές ατέλειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εμείς πάντως σε θέλουμε εδώ μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ημουν εχτες στο τσακ να σου γραψω να δω αν εν ολα οκέι....Ειμαι λιο σπαστικη τζαι ανησυχω αμα καποιος χανετε...εστω τζαι που την μπλογκοσφαιρα.

    Με θέληση ουλλα σαζουνται...τζαι αν τζαι τζεινα που θεωρητικα ηταν σασμένα, τελικά εν ήταν...απλα τοτε χρειαζουνται αναθεωρηση τζαι όπως είπεν ο Ινβίκτους ποτζει στις Ράνιας , υπάρχει πρόβλημα για κάθε λύση... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. άκου τούτο το κομμάτι έχει θεραπευτικές ιδιότητες ρε: http://www.youtube.com/watch?v=krbv9Ff5zhc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Ina
    Να 'σαι καλά :)

    @Πρας
    :) Ευχαριστώ που με σκέφτεσαι. Εν καλά που λαλεί ο Invictus, τελικά υπάρχει πρόβλημα για κάθε λύση.

    @Εύρος
    Εν τους εξανάκουσα. Θα τους ακούσω μόλις πάω σπίτι, αν τζαι είμαι σίουρος ότι εννάν δυνατοί. Εν ωραίο το γούστο σου στη μουσική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εν και τυχαία που σε λαλούν ντεφάιανς!
    Εν σε φοούμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ακόμα και μέσα στη μαυρίλα υπάρχει φως. Μπορεί να μην το βλέπουμε αλλά νιώθουμε το και ευτυχώς βοηθά μας να φκούμε που το σκοτάδι,ενώ ταυτόχρονα καταστρέφει τον ιστό της αράχνης.
    Ναι,όλα όσα σου γράψαμε εν κλισέ αντιδράσεις στο ποστ σου. Εν τζαι αλήθκεια όμως.
    Εύοχμαι να σου πάνε όλα καλά. Εν καιρός για ουράνια τόξα!! Τζι έρκουνται πρώτα πρώτα μετά τις μπόρες! :)))))))))))))))))))))))))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φαίνεται να μεν βοηθά το τελευταίον μου "ποιήμαν". συγγνώμην! :ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ρε, εν ηξέρω τι έγινε.

    Τζείνο που ξέρω είναι ότι, για να κάμεις μαύρο χρώμα με πογιές, πρέπει να νεκατώσεις ούλλα τα χρώματα μαζί.

    Μαυρίλλα ftw τζιαι μαυρίλλα for life. Αλλά με συνείδηση των χρωμάτων που την αποτελούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Mov
    Ούλλα θα παν καλά :) Εννά έρτει τζαι το ουράνιο τόξο μετά τις μπόρες. Όξα μετά τες μπύρες; ;)

    @Ουφ
    Να 'σαι καλά!

    @Κυπριακόφωνος
    Χεχε, καθόλου όμως.

    @ΤΤ
    Κάτι έτσι έγινε ρε φίλε. Κανένα χρώμα εν ήταν τζείνο που εζητούσα τζαι ενεκατωθήκαν ούλλα τα χρώματα μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εγύρευκα σημείον επικοινωνίας. Ήντα το διάγραψες ρε; Αστείευκα πάντως!

    Δώκε κανένα email να σε βρίσκουμεν.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Έγραψα σου ότι έννα το διαγράψω τζαι επερίμενα τζαι λλίο πως έννα το δεις :P
    defiance.v@gmail.com
    Εν τζαι στο προφίλ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Εν το πρόλαβα! Είσαι σίουρος ότι εν στο profile σου το email; Επειδή εν το θωρώ. Ναι, είμαι νάκκον στραός, αλλά έπρεπε να το εθώρουν κανονικά.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @TT Έσιεις δίκιο, εν ήτνα μέσα (αν τζαι θυμούμαι ότι το έβαλα). Έβαλα το τωρά.

    @Kaisi
    Μια χαρά :) No worries. Been worst.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ωραίο το τραγούδι..

    πάντα φκαίνεις που πάνω some how or another..εν ξέρω τι έγινε αλλά I am sure you will come out of it strong.

    Αν και δεν σε ξέρω προσωπικά you strike me as the person that won't give up..

    Και άμα δείς και εν ούλλα στραβά πάεις στο συρτάρι με τα ληξιά της Manas για να γλυκάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. :) Χεχε, έτσι έννα κάμω. Να 'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή