Μα ένας καυκάς λαλώ σου...

Από το φίλο μας τον Misharo!

Hoaxes!

Πιάνω τη σκυτάλη που τον Invictus και το ποστ του για το Jenglot, για να βάλω με τη σειρά μου τες 10 μεγαλύτερες επιστημονικές απάτες, όπως τες επαρουσίασε η ιστοσελίδα LiveScience.com.

1. Ο χαμένος κρίκος
Τούτη η υπόθεση θεωρείται η πιο μεγάλη επιστημονική απάτη γιατί εχρειάστηκε 41 χρόνια για να αποκαλυφθεί ότι ήταν απάτη. Τούτον το διάστημα εγραφτήκαν μια φάουσα θεωρίες στηριγμένες στην εγκυρότητα του λεγόμενου ανθρώπου του Piltdown. Το 1912 επαρουσιάστηκε ένα κρανίο που εβρέθηκε στο Piltdown, του Σάσεξ. Μετά που εξετάσεις, ανακοινώθηκε ότι ανήκε σε ένα άγνωστο είδος πρώιμου ανθρώπου: το χαμένο εξελικτικά κρίκο στη μετάβαση του ανθρώπου που τον πίθηκο. Έγινε πανικός. Για τέσσερεις δεκαετίες οι επιστήμονες εθεωρούσαν την υπόθεση τελειωμένη. Αλλά το 1953 αποκαλύφτηκε ότι ήταν απάτη: το κρανίο άνηκε σε ένα μεσαιωνικό άνθρωπο, πάνω στο οποίο εβάλαν το 500 ετών σαγόνι ενός ουραγκοτάγκου και επιντώσαν δόντια χιμπατζή. Τωρά το ποιος έκαμεν την απάτη εν εμαθεύτηκε ποτέ.

2. Ο Archaeoraptor
Τον Οκτώβριο του 1999 το National Geographic Society επαρουσίασε μιαν ανακάλυψη που έγινε στην Κίνα: τα απολιθωμένα οστά του Archaeoraptor laioningensis. Τούτον το πλάσμα είσιε ανάμεικτα χαρακτηριστικά δεινοσαύρων και πτηνών και επροκάλεσε σάλο, γιατί υποτίθεται ότι ήταν το ενδιάμεσο στάδιο της εξέλιξης των πτηνών που τα ερπετά. Αλλό ένας χαμένος κρίκος δηλαδή. Μετά που θκυο χρόνια, εδιαπιστώθηκε ότι ο σκελετός είσιε συναρμολογηθεί που πέντε άσχετα μεταξύ τους απολιθώματα.

3. Το Chupacabra
Στη Λατινική Αμερική έσιει ένα μύθο για ένα δαιμονικό, κυνοειδή πλάσμα που το λαλούν Chupacabra και επιτίθεται σε ζώα και ανθρώπους. Το 1995 σε ένα χωρκό του Πουέρτο Ρίκο εβρεθήκαν νεκρά μια φάουσα κοτόπουλα και οι χωρκανοί είδαν ένα κυνοειδές πλάσμα με άτριχο, μαυριδερό δέρμα και σουβλερά δόντια να γυρίζει στο χωρκό. Πανικός! Εν το Chupacabra, ετέλειωσε. Τα επόμενα χρόνια το Chupacabra εθεάθηκε σε πολλά χωρκά να σκοτώνει ζώα και επροχώραν ούλλο και πιο βόρεια. Επεράσαν 9 χρόνια ώσπου να έβρουν τι ήταν τελικά. Το 2004 το «Chupacabra» εβρέθηκε νεκρό στο Τέξας (εν ξέρω γιατί η φωτογραφία γράφει 2007). Ήταν ένας λύκος που λόγω γενετικών προβλημάτων εγεννήθηκεν άτριχος και εθκιώξαν τον οι άλλοι (ρατσιστές) λύκοι που την αγέλη.

4. Η κουνελομάνα
Η Μέρι Τοφτ ήταν μια μυθομανής που έζησε στο Γκόνταλμινγκ της Αγγλίας το 18ο αιώνα. Σε μια φάση έμεινεν έγκυος και είσιεν αποβολή, αλλά εν το είπε σε κανένα. Τούτη, μάνα στη ψευτιά, εδιάδωσεν ότι εβουρούσεν θκύο κουνέλια και εν εκατάφερε να τα φτάσει, και έμεινε της καμός να τα πιάσει. Που έφτασεν η ώρα που ήταν να γεννήσει κανονικά, ο γιατρός είδεν την να γεννά 16 νεκρά κουνέλια! Η Τοφτ εκατάφερε να πείσει ούλλους τους γιατρούς της επαρχίας ότι εγέννησε κουνέλια, και ο προσωπικός γιατρός του βασιλιά Γεώργιου έγραψε «επιστημονικό βιβλίο» για την «Παράξενη περίπτωση γέννησης κουνελιών». Πιο μετά, αφού έκαμεν το χάζι της, επαραδέχτηκε ότι έβαλε τα νεκρά κουνέλια μόνη της στον κόλπο της λίον πριν έρτει ο γιατρός.

5. Η Γοργόνα
Το 1842 ο Π. Τ. Μπάρνουμ εξέθεσε στο μουσείο του στη Βρετανία το πτώμα μιας γοργόνας. Έγινε σάλος και ο ο Μπάρνουμ έγινεν εκατομμυριούχος, μετά από περιοδεία της γοργόνας στες ΗΠΑ. Το 1860, εκάμαν αυτοψία στο έκτρωμα. Οι επιστήμονες που την εξέτασαν, εδιαπίστωσαν ότι ήταν ένα παζλ που εχρησιμοποίησαν για να γίνει το κάτω μέρος ενός μεγάλου ακέφαλου αποξηραμένου σολομού, και για το άνω ο κορμός και η τζεφαλή ενός ταριχευμένου πίθηκου. Το μέτωπο, η μούτη, τα μαλλιά, τα νύσια και το στήθος ήταν ανθρώπινα. Που τα ήβρεν εν αποκάλυψε. Ελπίζω μόνο να μεν μπουν ιδέες του κύριου Τρίκκη.

6. Ο «Τούρκος»
Ο «Τούρκος» ήταν μία απάτη, που υποτίθεται ότι ήταν μία αυτόματη σκακιστική μηχανή. Το μηχάνημα επαρουσιάστηκε το 1769 που τον Wolfgang von Kempelen στην αυλή της αυτοκράτειρας της Αυστρίας Μαρίας Τερέζας. Το 1770 η μηχανή έκαμεν τον γύρο της Ευρώπης για μία δεκαετία και ενικούσε στο σκάκι τες σημαντικότερες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Ναπολέων Βοναπάρτης και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος. Όπως αποκαλύφτηκε, η μηχανή εν ήταν ακριβώς μηχανή, αλλά όχημα. Μέσα ήταν χωσμένος ένας μετρ του σκακιού που εμετακινούσε τα πιόνια και εκέρδιζε τα παιχνίδια.

7. Ρόζγουελ
Στες 5 Μαΐου του 1995, ο παραγωγός ταινιών Ray Santilli, επαρουσίασε για πρώτη φορά τη διάσημη ταινία με θέμα την υποτιθέμενη αυτοψία ενός εξωγήινου. Το βίντεο έδειχνε το πτώμα ενός εξωγήινου που υποτίθεται ότι επιάσαν που τη σύγκρουση ενός UFO το 1947, στην περιοχή Ρόζγουελ. Η ιστορία ετράβησεν την προσοχή των παγκόσμιων μέσων μαζικής ενημέρωσης και των ερευνητών που ασχολούνταν με υποθέσεις UFO. Πολλά που τα στοιχεία του φιλμ αποδείχτηκαν ότι ήταν απάτη. Το κανάλι FOX έκαμεν μίαν εκπομπή που απέδειξε ότι το βίντεο ήταν απάτη και το 2006.

8. Όχι στο Cake
Το 1995 η βρετανική εκπομπή Brass Eye επαρουσίασε τα αποτελέσματα μιας έρευνας για ένα νέο ναρκωτικό με το όνομα «cake». Το ναρκωτικό υποτίθεται ότι επιδρούσεν θανατηφόρα στο -ανύπαρκτο- μέρος του εγκεφάλου με την ονομασία «Shatner's Bassoon». Τα ΜΜΕ της χώρας επάθαν πανικό και οι Αρχές επραγματοποίησαν εκστρατεία κατά του φανταστικού ναρκωτικού. Το θέμα έφτασεν ακόμα και στη Βουλή των Λόρδων…

9. Το τέλος των ξανθών
Το θέμα έννεν αποκλειστικότητα κανενού. Πάρα πολλές επιστημονικές αναφορές τα τελευταία χρόνια μιλούν για διάφορους παράγοντες που οδηγούν στη γενετική εξαφάνιση των ξανθών. Καμιά έρευνα εν εκατάφερε να αποδείξει έτσι πράμα, ενώ σχεδόν ούλλοι οι επιστήμονες που έκαμαν τες ανακοινώσεις επαραδέχτηκαν το λάθος τους.

10. Οι Nacirema
Η φυλή Nacirema υποτίθεται ότι ήταν μια φυλή της Βόρειας Αμερικής, όπως επαρουσιάστηκε που τον Χόρας Μάινερ σε μια ανθρωπολογική έρευνα το 1956. Η έρευνα εθεωρήθηκε ως γεγονός και η φανταστική φυλή εκαταγράφηκε ανάμεσα στες υπόλοιπες. Στην πραγματικότητα, ούλλη η ιστορία ήταν μια σάτιρα της αμερικανικής ζωής που τον ευφυές Μάινερ. Η λέξη Nacirema εν American ανάποδα.

Long time no see

Έσιει πολλές μέρες να κάτσω να γράψω. Κατ’ ακρίβεια έσιει πολλές μέρες να κάμω σχεδόν οτιδήποτε παραγωγικό. Έπιασα θκυο εφτομάδες άδεια που τη δουλειά και έκατσα και ελέσιαζα. Έμεινε μου ακόμα μια εφτομάδα ως το τέλος του χρόνου (πρώτη φορά εκατάφερα να φυλάξω άδεια ως τον Δεκέμβρη!), αλλά εν βλέπω να χτυπώ τα ρέστα μου. Ασχολήθηκα λλίο με τα ψαράκια μου, επεριποιήθηκα τες γυάλλες, εφύτεψα υδρόβια φυτά, έβαλα να ζευκαρώσουν τα ψάρκα και να ξεκινήσει «παραγωγή» (περιμένω «μωρά» σε συνδυασμούς πορτοκαλί με κίτρινο, πράσινο με κίτρινο και κόκκινο με μαύρο, cant wait!).
Αφιερώθηκα όμως πολλά στο ποδόσφαιρο και την κορυφαία ομάδα της εποχής μας. Είδα την Μπάρτσα να συντρίφκει την Αλμέρια 0-8, επήα Αθήνα και είδα την να νικά τον Παναθηναϊκό με 0-3, είδα τον εξευτελισμό της Ρεάλ του Μουρίνιο με 5-0, να περνά χαλαρά που την Παμπλόνα για να φιλοδωρήσει την Οσασούνα με ένα 0-3 και τα δεύτερα της ομάδας να δέρνει τη ρωσσική Ρουμπίν Καζάν 2-0. Ενδιάμεσα έπαιζα το λλίο Γκουαρντιόλα στο Playstation και έστησα την Μπαρτσελόνα όπως την έθελα να είναι με καμπόσες μεταγραφές…
Είχα και έναν φιλοξενούμενο την περασμένη εβδομάδα. Ένα φίλος που την Πολωνία που τον εγνωρίσαμε πριν 5 χρόνια μέσω ίντερνετ και μιλούμε καθημερινά (ας εν καλά το skype) αποφάσισε να επισκεφτεί το νησί. Πολλά δυνατή παρέα ο τύπος και υπέροχος άνθρωπος. Μιαν εφτομάδα έκαμνα του ξενάγηση στο νησί και ενθουσιάστηκε. Κατ’ αρχήν εν εκατάφερε να χωνέψει το γεγονός ότι αρκές του Δεκέμβρη εχτυπούσαμε 28 βαθμούς, την ώρα που στην πόλη του (την Πόζναν) είχαν 20-25 βαθμούς υπό το μηδέν. Τα μειονεκτήματα του κλίματος μας εκατάλαβεν τα όταν ερώτησε που εν τα δάση μας, και εκατάλαβε ότι χωρίς χειμώνα και βροχές η φύση πέφτει σε παρακμή. Παραπάνω αρέσαν του τα ορεινά χωρκά, που έχουν πλούσια φύση.
Την Κύπρο αποκαλούσεν την Σάιρ και τους Κυπραίους Χόμπιτ, χαϊδευτικά. Εκτός που τους προφανές λόγους (ο άνθρωπος έσιει ύψος 1.95 και στην χώρα του έννεν καν που τους ψηλούς), εκόλλησεν μας την ρετσινιά των Χόμπιτ που τον τρόπο ζωής μας. Χαλαροί ρυθμοί ζωής, κάπως αποκομμένοι που την υπόλοιπη Ευρώπη, με ευγένεια και φιλοξενία που δύσκολα συναντά κανένας στες περιοχές του. Μόλις εδοκίμασε και τον «καπνό των Χόμπιτ» εβεβαιώθηκε…
Επήραμεν τον στο χωρκό της γεναίκας μου (ορεινή Λευκωσία) και εκάτσαμεν στην αυλή με τον παππού, επίναμε ζιβανία και ετρώαμεν παστουρμά και τσαμαρέλα με θέα το βουνό και την άγρια κυπριακή βλάστηση. «Ξέρεις, στη χώρα μου οι ανθρώποι ονειρεύκουνται τούτο το πράμα. Να μπορούν να κάθουνται χαλαρά στην αυλή με έτσι θέα, αλκοόλ και μεζέ», είπε μου. Ως γνήσιος Πολωνός με αδυναμία στο αλκοόλ και τα πικάντικα φαγητά επέλλανε με τη ζιβανία και τον παστουρμά. Του παππού άρεσεν του που έπινε και έτρωε «σαν τους αδρώπους» και έδωκεν του έναν τάνγκιν σπιτίσια ζιβανία να πάρει μαζί του. Επέλλανεν που τη χαρά του.
Του παρέα αρέσκει του πολλά η ιστορία και ενθουσιάστηκε με τους αρχαιολογικούς μας χώρους. Έκαμεν τη μελέτη του και έξερε που έθελε να πάει πριν έρτει: Χοιροκοιτία, Αμαθούντα, Κούριο, Σαλαμίνα, Άγιος Ιλαρίωνας. (Μόλις είδε τα σπιτούθκια στη Χοιροκοιτία και τες μικρές πόρτες, επανέφερε τη θεωρία των Χόμπιτ). Απορροφούσεν ότι του ελάλουν στην ξενάγηση όπως το σφουγγάρι και ελυπήθηκε με τη φτωχή συντήρηση των αρχαιολογικών χώρων (πέραν του Κουρίου).
Που τον επήρα αεροδρόμιο εν έθελε να φύει. «I’ll be back», επέταξεν μου. Τωρά αποφάσησε να μάθει ελληνικά για να μπορεί να έρτει να μείνει μόνιμα στο Σάιρ. Πέντε χρόνια μαζί μας έμαθε λλία ελληνικά (πιάνει απίστευτα γλήορα τες γλώσσες), μπορεί να συνεννοηθεί με τη βοήθεια λλίων αγγλικών. Ειδικά αν τύχει να ξητιμαστεί με κάποιον ή να τον καλέσει να φκουν έξω να πιουν, θα τα καταφέρει μια χαρά :P. Έννα δυσκολευτεί να έβρει δουλειά σχετική με τες σπουδές του (πολιτικές επιστήμες και δημοσιογραφία), αλλά αν το επήρεν απόφαση εν τον φοούμαι. «There’s no place like Cyprus», λαλεί και ξαναλαλεί. Ευτυχώς που εν τζαι οι ξένοι να μας θυμίζουν τα καλά του τόπου μας…